Turan Information Agency, Azerbaijani Opposition Press
June 7, 2018 Thursday
Azerbaijan is included in the category of less peace-loving countries
of the world
by Turan IA
On June 6, the Institute of Economics and Peace published the "Global
Index of the World-2018" (GPI). This year, a large-scale study covered
163 states of the world. The report provides a comprehensive analysis
of trends based on available data on security and law and order,
armaments, economic parameters.
At ranking of the countries 23 indicators in three various categories
- "safety in a society", "ongoing conflicts" and "militarization" were
taken into account. In the first category, in particular, attention
was paid to the level of murders, the number of prisoners, the number
of policemen and the perception of crime, in the category of
"militarization", the number of servicemen, armament expenditures in
relation to GDP and arms exports were considered.
The report GPI 2018 indicated that over the past year the level of
peace in the world has worsened by 0.27% and the negative process
continues for the fourth year in a row. The reason for this is tension
and aggression in society, conflicts and crises that remain
unresolved. At the same time, in 92 countries the situation worsened,
in 71 - it improved.
The list of the most peaceful states ("very high" rating) includes
Iceland, New Zealand, Austria, Portugal, Denmark, Canada, Czech
Republic, Singapore, Japan, Ireland. They are followed by Slovenia,
Switzerland, Australia. Germany, as in 2017, was in the 17th position,
losing also to Sweden, Finland and Norway
(https://urldefense.proofpoint.com/v2/url?u=http-3A__visionofhumanity.org&d=DwIBaQ&c=clK7kQUTWtAVEOVIgvi0NU5BOUHhpN0H8p7CSfnc_gI&r=LVw5zH6C4LHpVQcGEdVcrQ&m=EEnH2-qsgwQfzBJmldSBgI9rQtLe8plTRqC72G7Sqn8&s=00_ox7bWL8DOK6rGtspz6s-zHQLMdkds_K6wt-WAcUY&e=
/app/uploads/2018/06/Global-Peace-Index-2018-2.pdf ).
In the current ranking, Azerbaijan ranked 132nd, neighboring with Iran
(131st place) and Bahrain (130th place), having entered the category
of less peaceful countries ("low" rating). This suggests that the
criminal situation in the country is not prosperous, the number of
prisoners is growing, stability is not ensured at the proper level.
The negative role is played by the economic crisis, social tension,
and the expenses for the army are increasing.
According to the given parameters, the situation in neighboring
Armenia is far from normal, but in the GPI 2018 rating it ranked the
120th place with the USA (121st), having entered the category of
countries more peaceful compared to Azerbaijan ("average" rating). By
the way, Belarus (101st position), Georgia (102nd) and almost all
Central Asian republics received such an assessment. But Moldova
(64th) and Kazakhstan (70th place) received a "high" rating.
Worse things are in Russia, which entered the top ten least-favored
countries, ranking 154th in this ranking. Slightly ahead are Pakistan
(151st place), Ukraine (152nd) and Sudan (153rd). At the same time
over the past year, Russia has been included the list on one line,
Ukraine has risen to two positions; but an even less favorable
situation has developed in nine countries - the Central African
Republic, the Congo, Libya, Yemen, Somalia, Iraq, Southern Sudan,
Afghanistan and Syria.
The authors of the study note that Germany, the United States, China,
France and Russia are the largest arms exporters. These states account
for 75% of all exported weapons in the world. But at the same time,
there is a tendency to reduce the amount of weapons. "Over the past
ten years, 104 countries have reduced armament costs in relation to
GDP, 115 countries have reduced the number of their armies," reads the
GPI report.
Author: Garnik Zakarian
Կոռուպցիայի դեմ պայքարի համար միջազգային կառույցներից դրամաշնորհ չենք վերցնելու. նախարար
- 05.06.2018
- Հայաստան
- arm
- rus
105
ՀՀ կրթության և գիտության նախարարության և Ասիական զարգացման բանկի (ԱԶԲ) հայաստանյան գրասենյակի նախաձեռնությամբ այսօր կազմակերպվել է կրթության ոլորտի միջազգային գործընկեր կառույցների հետ հանդիպում, որին մասնակցել է նախարար Արայիկ Հարությունյանը: Ողջույնի խոսքում Ասիական զարգացման բանկի հայաստանյան գրասենյակի տնօրեն Շեյն Ռոզենտալը կարևորել է հանդիպումը` ընդգծելով, որ Հայաստանում նոր օր է բացվել, և կրթության ոլորտում աշխատող միջազգային գործընկերները նպատակ ունեն համատեղ ուժերով գտնել ոլորտի զարգացման լավագույն ուղիները: Այս մասին հայտնում է ԿԳՆ-ի մամուլի ծառայությունը:
Կրթության և գիտության նախարար Արայիկ Հարությունյանն իր ելույթում ներկայացրել է կրթության զարգացման առաջիկա տեսլականը` 5-10 տարիների կտրվածքով: «Կրթության և, ընդհանրապես, որևէ առաջընթացի համար շատ կարևոր է ունենալ երազանք: Այդ երազանքն էր, որ թույլ տվեց մեր երկրում շրջադարձային փոփոխություններ իրականացնել: Ես համոզված եմ` երբ կա երազանք, գործի կարևոր կեսն արդեն արված է: Մենք առաջիկա 10-15 տարիներին կարող ենք ունենալ աշխարհի լավագույն կրթական համակարգերից մեկը: Դրա համար կան անհրաժեշտ բոլոր նախադրյալները. և’ կրթական ոլորտի մեր ավանդույթները, և’ Հայաստանի Հանրապետությունում այսօր առկա ռեսուրսները թույլ են տալիս երազել և խոսել այդ մասին»,-նշել է նախարարը: Արայիկ Հարությունյանն այս համատեքստում առանձնացրել է մի քանի կարևոր սկզբունքային նպատակներ, որոնք պետք է դառնան կրթական արդյունք. «Օրինակ` ինչ վերջնարդյունք ենք ակնկալում հանրակրթության ոլորտում. դպրոցն ավարտող աշակերտը պետք լինի մտածող, վերլուծող, ազատ քաղաքացի: Մենք ժառանգել ենք խորհրդային կրթական համակարգը, որտեղ առավելապես ձևավորվում էին կարծրատիպերով առաջնորդվող քաղաքացիներ: Խորհրդային ավանդույթի կարծրատիպերից էր նաև կրթության որակը կուտակված գիտելիքի մեխանիկական ծավալով գնահատելը, որը մեր համակարգի զարգացման խոչընդոտներից մեկն է: Մենք ուզում ենք ունենալ ազատ ուսուցիչ, որի խնդիրն է ոչ միայն գիտելիք փոխանցելը, այլև աշակերտին սովորեցնել` սովորել»,-նշել է ԿԳ նախարարը և հավելել, որ Կառավարության նոր ծրագրում կրթությունն առաջին հերթին դիտարկվում է իրավունք, որի իրացումը պետք է ապահովի պետությունը: Կրթությունը պետք է հասանելի լինի բոլորին. սա հաջորդ կարևոր սկզբունքն է. «Վերջերս Փարիզում կայացած Բոլոնիայի գործընթացի անդամ երկրների նախարարական գագաթաժողովում կրթության մատչելիության և հասանելիության հարցն ամրագրվել է ավարտական կոմյունիկեում: Կրթության հասանելիության խնդիրը բնորոշ է շատ երկրների. կրթությունը հասանելի է ոչ թե բոլորին, այլ որոշակի շերտերի, և սա գլոբալ խնդիր է: Հայաստանն այս առումով պետք է մի շարք քայլեր իրագործի ինչպես կարճաժամկետ, այնպես էլ միջնաժամկետ և երկրաժամկետ կտրվածքով»,-շեշտել է նախարարը:
Կարճաժամկետ կտրվածքով կրթության ոլորտի առաջնային խնդիրները, ըստ նախարարի, երկուսն են՚ համակարգի ապակուսակցականացում և կոռուպցիայի դեմ պայքար: «Դպրոցներում և բուհերում վերջին տարիներին ձևավորվել է արատավոր ավանդույթ, երբ կուսակցական տարբեր պատկանելիություն ունեցող ղեկավարները ոլորտում առաջնորդվել են իրենց քաղաքական շահերով, որն առաջացրել է անառողջ միջավայր: Ինչ վերաբերում է կոռուպցիայի դեմ պայքարին. տարիներ շարունակ տարբեր կազմակերպություններ խոշոր վարկեր և դրամաշնորհներ են հատկացրել կոռուպցիայի դեմ պայքարի նպատակով: Ու չնայած այս առումով նկատելի արդյունքներ չեն եղել, սակայն մեր որոշ միջազգային գործընկերներ շարունակել են նման միջոցների տրամադրում, ինչը զարմանալի էր: Ես ուզում եմ ընդգծել, որ մենք կոռուպցիայի դեմ պայքարի համար որևէ դրամաշնորհ որևէ միջազգային կառույցից չենք վերցնելու, որովհետև գտնում ենք, որ կոռուպցիան վերացնելու համար առաջին հերթին անհրաժեշտ է քաղաքական կամք, իսկ այդ կամքը նոր կառավարությունն ունի»,- շեշտել է նախարարը:
Միջնաժամկետ ծրագրերից Արայիկ Հարությունյանն առանձնացրել է Կրթության ազգային ինստիտուտի վերափոխումը, ուսուցիչների ատեստավորման և վերապատրաստման համակարգի արմատական բարեփոխումը, բոլոր համայնքներում նախադպրոցական կրթության համատարած հասանելիությունը, փոքր աշակերտական համակազմ ունեցող դպրոցների արդյունավետ կառավարման մոդելի ներդնումը, 12-ամյա կրթության համակարգի բովանդակային բարելավումը, մասնագիտական կրթության համակարգի և աշխատաշուկայի միջև արդյունավետ կապի ապահովումը:
Նախարարն ընդգծել է, որ նախորդ իշխանության կողմից որդեգրված փոքր դպրոցների օպտիմալացման մոդելն արդյունավետ չի եղել, հակառակը` կրթությունը դարձել է ավելի անհասանելի: Անդրադառնալով 12-ամյա կրթության հետ կապված համատարած հանրային դժգոհություններին, նախարարն ընդգծել է, որ հանրությունը համոզմունք ունի, որ հանրակրթության համակարգում վերջին 3 տարիներին աշակերտները կրթություն չեն ստանում. «Պատճառն այն է, որ համակարգի ներդրմանը զուգահեռ պատշաճ մակարդակի ծրագրեր չմշակվեցին: Մեր խնդիրն է նոր բովանդակություն հաղորդել 12-ամյա կրթության համակարգին, որպեսզի համատարած դժգոհությունը փարատվի: Որպես մոտեցում շեշտում եմ, որ 12-ամյա համակարգի պահպանումը շատ կարևոր է»,-ասել է Արայիկ Հարությունյանը:
Աշխատաշուկայի պահանջներին միտված մասնագետներ պատրաստելու խնդրին անդրադառնալով` նախարարը նշել է, որ բուհերում մասնագիտությունների ցանկի վերանայման լուրջ քայլերի անհրաժեշտություն կա: Այս համատեքստում կարևոր է նաև միջին մասնագիտական որակյալ կրթության դերը. «Քոլեջում կամ ուսումնարանում սովորելով՚ կարելի է ավելի կարճ ճանապարհով մտնել աշխատաշուկա: Շատ դեպքերում մարդիկ գերադասում են բուհ գնալ, որովհետև քոլեջն ու ուսումնարանը չեն ապահովում որակյալ կրթություն, սակայն սա չափազանց կարևոր ոլորտ է»,-նշել է նախարարը:
Գիտության ոլորտի խնդիրներից պետական հատկացումների ծավալը երկրի Համախառն ներքին արդյունքի հետ հարաբերակցության տեսանկյունից ԿԳ նախարարը համարել է մտահոգիչ խնդիր. «Անշուշտ անհրաժեշտ է մեծացնել կրթության և գիտության ֆինանսավորումը: Սակայն բյուջեի նախնական ուսումնասիրությունը ցույց է տալիս, որ առկա ռեսուրսները ճիշտ և նպատակային բաշխման դեպքում ևս հնարավոր է բազմաթիվ հարցերի արդյունավետ լուծում տալ»,-նշել է Արայիկ Հարությունյանը:
Հանդիպման ընթացքում նախարարը պատասխանել է միջազգային կազմակերպությունների ներկայացուցիչների հարցերին, որոնք վերաբերել են դպրոցների կառավարման խորհուրդների նոր մոդելի ներդրմանը, բուհական համակարգի բարեփոխումներին, կառավարության նոր ծրագրի դրույթների և գործողությունների պլանի հսատակեցմանը: Արայիկ Հարությունյանն ընդգծել է, որ ակնկալում է արդյունավետ համագործակցություն բոլոր կառույցների հետ` մասնավորապես կարևորելով աջակցությունը ինստիտուցիոնալ փոփոխությունների և կայուն արժեքների ստեղծման ուղղությամբ:
Deposits in Armenian banks drop by 3.9% in April to over 2.6 trillion drams
ArmBanks, Armenia
Deposits in Armenian banks drop by 3.9% in April to over 2.6 trillion drams
31.05.2018 18:56
YEREVAN, May 31. / ARKA /. The total amount of deposits in Armenian banks at the end of April 2018 stood at 2.539.4 trillion drams, down by 103.8 billion drams (about $214 million) or 3.9% from the previous month according to numbers, released by the National Statistical Committee of Armenia.
Resident deposits in April totaled 2.066.7 trillion drams (2.1% decline). Deposits in Armenian drams decreased by 1.8% from the previous month to 948.9 billion drams, and deposits in foreign currency fell by 2.3% to the equivalent of 1.117.7 billion drams. Besides, in April, deposits of non-residents decreased by 11% to 472.7 billion drams.
Earlier, Central Bank chairman Artur Javadyan noted the political events in April forced some depositors to early termination of their contracts. According to him, now more than 70% of them are back to banks again. ($ 1 – 482.83 drams). -0-
ACNIS reView #19, 2018: Սեփականությունը չի կարող պաշտպանված լինել, եթե հասարակությունը չի ճանաչում դրա օրինականությունը
Վերլուծական
Հայաստանի
ժամանակավոր կառավարության ձեւավորման առաջին օրերից երկրում սկսեցին
քննարկումներ, առաջին հերթին՝ կոռուպցիայի դեմ պայքարի ուղիներ գտնելու եւ ազատ
ընտրությունների անցկացման համար պայմաններ ստեղծելու վերաբերյալ: Պետական բյուջեի
հանդեպ նախկին իշխանությունների կատարած լայնածավալ մեքենայությունների մասին աճող
տեղեկատվական ալիքը ցնցում առաջացրեց հասարակության բոլոր շերտերում: Քաղաքացիները
պարզապես չեն հասկանում, թե ինչպես կարելի է իրավիճակը շտկել պետական կառավարման
համակարգում, որը տասնամյակներ շարունակ թաղված է եղել համապարփակ կոռուպցիոն
սխեմաներում: Առայժմ նոր կառավարությունը խոստանում է միայն հասարակության դատին
ներկայացնել բյուջետային միջոցների յուրացումների հետ կապված կոնկրետ փաստեր, եւ
այդ միջոցները վերադարձնել բյուջե:
Սակայն
երկրի խնդիրը միայն բյուջետային կողոպուտները չեն: Կապիտալի եւ քաղաքականության
ամբողջական սերտաճումը պետության համար այլ՝ ոչ պակաս վտանգավոր հետեւանքներ ունի:
Պետական բյուջեն ոչ միայն թալանվում է, այլեւ անհրաժեշտ ծավալով կազմավորվելու
հնարավորություն չունի տնտեսվարող սուբյեկտների՝ բարձր չափերի հասնող ստվերային
տնտեսական գործունեության պատճառով: Այդ սուբյեկտները գործում են զարգացած
ստվերային մեխանիզմների շրջանակում՝ գերշահույթ ստանալով եւ ստվերային հարկեր վճարելով
իշխանական բուրգի վերեւներին: Այդ ֆինանսական հոսքերի սկիզբը եւ վերջը միանգամից ի
հայտ բերելը գրեթե անհնար է:
Բայց
կարելի է այլ բան ի հայտ բերել. վերը նկարագրված իրավիճակը երկրում սեփականության
չպաշտպանվածության հետեւանք է: Երբ սեփականությունը պաշտպանված չէ, այն
պաշտպանելու միակ ուղին պետական իշխանության լծակները յուրացնելն է: Սա այն է,
ինչին ավելի քան երկու տասնամյակ ականատես էինք Հայաստանում: Իսկ իշխանության
բռնազավթումը հանգեցնում է անխուսափելի հետեւանքների`արդարադատության վերացման եւ
ազատ ընտրությունների մեխանիզմի կաթվածահարության: Հայաստանում հենց այս պատկերն
ենք տեսնում: Ճիշտ է՝ ժողովուրդը վիժեցրեց բոլոր այն ստվերային կապերը, որոնք
պահում էին նման քաղաքական վարչակարգը, սակայն միամտություն կլինի կարծել, թե
առանց ֆինանսական ու տնտեսական ոլորտներում բարեփոխումների՝ այս պատկերը կարող է
փոխվել:
Հարց
է առաջանում՝ ինչո՞ւ Հայաստանում սեփականությունը մինչեւ հիմա չունի պաշտպանության
մեխանիզմներ: Պատասխանը պարզ է՝ հասարակությունը չի ճանաչում այդ սեփականության,
եւ առաջին հերթին՝ խոշորի, օրինականությունը: Խոշոր սեփականությունը ձեռք է բերվել
անօրինական ճանապարհով՝ այն ուղղակի զավթվել է երկրի քաղաքացիներից: Եվ բնական է,
որ քաղաքացիները չեն ճանաչում դրա օրինականությունը: Բնական է նաեւ խոշոր
սեփականատերերի՝ իշխանության բռնազավթման միջոցով հասարակության պահանջներից պաշտպանվելու
ձգտումը: Շրջանն այդքանով էլ փակվում է: Բայց դրանով սեփականությունը պաշտպանված
չի դառնում: Եվ խնդիրն ահա թե որն է:
Սեփականությունից
եւ պետական իշխանություն ձեւավորելու հնարավորություններից զրկված հասարակությունն
ակամայից պատրաստակամ է մշտապես աջակցել ցանկացած իշխանավորի ջանքերին, որը
ոտնձգություն է կատարում ուրիշի սեփականության վրա: Եթե խոշոր սեփականատերը
հակադրվում է իշխանավորին՝ դրանով վտանգի տակ դնում է իր սեփականությունը: Այդ
սեփականությունը հեշտությամբ վերցնում են՝ ունեզուրկ քաղաքացիների «ծափերի» ներքո:
Այսինքն՝ քաղաքականությունից եւ յուրացված ազգային հարստությունից մեկուսացված
հասարակությունը վերածվում է «վերեւներում» սեփականության հերթական զավթողի
դաշնակցի: Այսպիսով՝ իշխանության եւ խոշոր սեփականատերերի հանդեպ հասարակության
ժխտողական վերաբերմունքը դառնում է «կլանային-օլիգարխիկ» համակարգում ներիշխանական
հեղաշրջումների եւ սեփականության վերաբաշխման հիմնական պայմանը:
Վերը
բերված փաստարկները թույլ են տալիս կառուցել սեփականության չպաշտպանվածության
ալգորիթմը, այն է`
- խոշոր
սեփականատերերը յուրացնում են հասարակության իշխանությունը եւ
սեփականությունն օգտագործում՝ հասարակությանը իշխանության ձեւավորման
մեխանիզմներից հեռացնելու գործում; - հասարակությունը
խոշոր սեփականատերերի մեջ տեսնում է իր քաղաքական հակառակորդներին, որոնք
իրեն հեռացնում են օրինական իշխանության ձեւավորման մեխանիզմից; - սեփականությունից
զրկված հասարակությունը հակված չէ ճանաչել սեփականության օրինականությունը եւ
հակված է աջակցել սեփականության վերաբաշխման ցանկացած ջանքի:
Այս
ողջ ալգորիթմի մեջ հիմնական հանգամանքն այն է, որ հասարակությունը հակված չէ
օրինական ճանաչել «վերեւից ստացված» սեփականությունը: Սա բավարար հիմք է որեւիցե
մեկի կողմից սեփականության մշտական վերաբաշխման համար: Սեփականությունը միշտ էլ
քաղաքական գործընթացների թիրախ է դառնում:
Հիմնական
եզրակացությունը կարող է լինել հետեւյալը. սեփականությունը կարող է ստանալ
պաշտպանվածության բավարար երաշխիքներ, եթե հասարակությունը պաշտպան կանգնի
սեփականությանը: Այսինքն՝ սեփականության պաշտպանության երաշխիքները կարող են ծնվել
հասարակության մեջ եւ ոչ թե իշխանության:
Բայց
հասարակությունը կարող է սեփականությանը պաշտպան կանգնել, եթե սեփականատիրոջ մեջ
տեսնի ոչ թե թշնամու, այլ արդարացի կենսակերպի կարգավորման դաշնակցի: Ուրիշ ոչ մի
բան չի կարող միավորել ունեզուրկին ունեւորի հետ: Կոնկրետ արտահայտությամբ՝ սա
պահանջում է պետական իշխանության ձեւավորման գործում սեփականատերերի դիրքորոշման
արմատական փոփոխություն, որը կարող է պաշպանել հասարակության շահերը:
Ժամանակակից սեփականատերերի համար, որոնք
կուտակել են իրենց ունեցվածքը՝ հենվելով իշխանության վրա, դեռեւս հեշտ չէ հասկանալ
այս տրամաբանությունը: Իրապես, սեփականատերերի համար հեշտ չէ հասկանալ, որ
հասարակության հետ կաշառքի լեզվով խոսելու եւ իշխանության ձեւավորման
մեխանիզմներից հասարակությանը հեռացնելու փոխարեն շատ ավելի ձեռնտու է
հասարակության հետ համագործակցել ընտրովի իշխանության ձեւավորման հարցում եւ
անցնել ֆինանսական հնարավորությունները հասարակության հետ կիսելու գործելակերպին:
Անշուշտ, սեփականատերերը կարող են մի օր
գիտակցել, որ սեփականության պաշտպանության հարցը պետք է շաղկապել ոչ թե
իշխանության, այլ հասարակության հետ փոխհարաբերություններով: Գիտակցել, որ
սեփականությունը պետք է դուրս բերել քաղաքական գործընթացների դաշտից՝ քաղաքական
հնարավորությունները փոխանցելով հասարակությանը: Սեփականության պաշտպանության
դիմաց «հարկ» պետք է տրվի ոչ թե բարձրագույն իշխանությանը, այլ հասարակությանը`
հանրային ժխտողականության սլաքները սեփական անձից իշխանության կողմը թեքելով:
Իսկ տրամաբանությունն այն է, որ եթե օրինական
իշխանության ձեւավորման գործում սեփականատերերը դառնում են հասարակության
դաշնակիցներ, ապա սեփականության վերաբաշխման գործում իշխանությունը
դառնում է անզոր, քանի որ իշխանության նման մտադրությունների
դեպքում հասարակությունը կպաշտպանի սեփականատերերին՝ նրանց մեջ տեսնելով իր
բարեկեցության աղբյուրին եւ քաղաքական ու տնտեսական իրավունքների պաշտպանության
հարցում իր դաշնակիցներին: Դա կլիներ հասարակության ունեւոր եւ
ունեզուրկխավերի առաջին համատեղ շահի ձեւավորման սկիզբը՝
այն շահի, որն առկա է ունիվերսալ իրավական պաշտպանության համակարգ ստեղծելու
գործում:
Սույն հոդվածում բերված վերլուծությունը թույլ է
տալիս պնդել, որ Հայաստանի առանցքային խնդիրը սեփականության պաշտպանության ծրագրի
իրականացումն է եւ կապիտալի թելադրանքից քաղաքականության ձերբազատումը: Սա կարելի
է անել մի շարք օրենքների ընդունմամբ, որոնք կկարգավորեն տնտեսական եւ քաղաքական
գործունեությունը: Տնտեսական համաներումը՝ խոշոր սեփականատերերի կողմիցհասարակությանը փոխհատուցման
հարկի վճարման պայմանով, պետությունը կարգավորելու
ամենաարդյունավետ միջոցն է: Դեպի պետական կառավարման համակարգ գործարարների
ճանապարհը փակող՝ Կուսակցությունների մասին օրենքի զուգահեռ ընդունումը երկրորդ
փակագիծն է, որը բաժանում է քաղաքական աշխարհը կապիտալի աշխարհից: Մնացած ամեն
ինչը պետության մեջ կկարգավորվի «դոմինոյի սկզբունքով»:
Մանվել Սարգսյան
https://acnis.am/hy/analysis/19-2018
International community should condemn both Turkish denialism and Azerbaijani crimes – Eduard Sharmazanov
Armenpress, Armenia
International community should condemn both Turkish denialism and Azerbaijani crimes – Eduard Sharmazanov
YEREVAN, MAY 25, ARMENPRESS. Vice President of the National Assembly of Armenia, the Head of Armenia-Slovakia Friendship Group Eduard Sharmazanov took part in the exhibition with the heading “Parliamentarians against Genocides” dedicated to the 70th anniversary of the Convention on the Prevention and Punishment of the Genocide adopted by the United Nations General Assembly. As ARMENPRESS was informed from the press service of the parliament of Armenia, he National Assembly Vice President noted in his speech:
“Dear Colleagues,
Ladies and Gentlemen,
This year marks the 70thanniversary of the Convention on the Prevention and Punishment of the Genocide adopted by the United Nations General Assembly on 9 December 1948. The Convention on Genocide was among the first United Nations conventions addressing humanitarian issues. The Genocide of Armenian, Greek and Assyrian minorities in Ottoman Empire and Kemalist Turkey is considered to be one of the greatest disasters of the XX century that has taken lives of more than 2 million of innocent Christians.
Dear Mr. Danko and dear Mr. Tittel,it is a great honourforme to be here and address you as the Vice President of the National Assembly of the Republic of Armenia and as a descendent of both nations who survived the Greek and Armenian Genocide.
Before highlighting the milestones of the genocide I would like to find the roots of this terrible tragedy. I would argue that this crime was not a chaotic phenomenon caused by and limited to the World War I. It dates back to the Christian massacres in the days of Sultan Abdul Hamid at the end of the XIX century and steps into the XX century with the 1909 slaughter of 30,000 Armenians in the city of Adana.
Moreover, during the 1911 Summit in Thessaloniki the Young Turks adopted a resolution according to which the Christian population of the Empire, as an “untrustworthy element hindering the progress of the country”, was condemned to extermination and assimilation.
On April 24 1915, 600 Armenian writers, journalists, doctors, scientists were arrested and exiled to the depths of Anatolia. A part of them died on the way of the exile, while others died after reaching there. Later, in October Enver Pasha, the Ottoman Minister of War, declared in the presence of a German military attache "we shall solve the Greek question, the same way as we have solved the Armenian question”.
It is worth mentioning that although the World War I ended, the atrocities against the Greek population continued. In September 1922, when the troops of Mustafa Kemal invaded the city of Smyrna, the city was set on fire, the Greek and Armenian quarters were totally destroyed.
Winston Churchill described the atrocities of Smyrna in the following way, “Kemal turned the city into ashes and totally exterminated its Christian population’.
Dear colleagues,
The Genocide of Christian minorities in Ottoman Empire is one of the biggest atrocities of the 20th century. This is a crime against humanity. Unfortunately, Turkey today not only continues its policy of denial but also supports Azerbaijan’s non-constructive policy which is a great regional threat.
Let us not forget, that impunity leads to new crimes. The massacre of Armenians in Sumgait 1988 and Azerbaijan’s aggression two years ago against peaceful people of Nagorno-Karabakh when innocent Armenians were killed and beheaded, are examples of such impunity.
Recently, the Middle East faces the same threats as Greeks, Armenians and Assyrians a century ago. Innocent Christians and Yazidis are still being exterminated because of their ethnicity and religion. This is unacceptable.
Dear colleagues,
I would like to thank Slovakia for recognizing the Armenian genocide and would like also to say that International Community must condemn the denial of the genocide of Christian population in Ottoman Empire, the massacre of Armenians in Sumgait, aggression of Azerbaijan in 2016 as well as the Yazidi Genocide.”
English –translator/editor:Tigran Sirekanyan
Israel parliament to discuss ‘Armenian genocide’ amid Turkey tensions
Agence France Presse
Israel parliament to discuss 'Armenian genocide' amid Turkey tensions
Jerusalem,
Jerusalem,
Israeli lawmakers on Wednesday approved a motion to hold a plenary debate on "recognising the Armenian genocide", as relations between the Jewish state and Turkey continue their downward spiral.
While such a motion would not be considered an Israeli government move, it could worsen already tense ties with Turkey, which has accused Israel of Nazism over its killing of some 60 Palestinians on the Gaza border.
Ahead of the vote on holding the discussion, Tamar Zandberg of the left-wing opposition Meretz party said the timing of her motion had nothing to do with the rise in tensions with Turkey.
"Time and again this issue has fallen victim to political disputes. Not recognising the Armenian genocide is a moral stain on Israel," she said.
A plenary discussion "would be a significant measure to the moral message Israel is sending the entire world", Zandberg said.
The motion was approved 16-0, although a date for the plenary discussion has yet to be set.
Meretz has since 1989 tried to approve recognising the century-old Turkish mass killings of Armenians beginning in 1915 as a "genocide," with Israeli governments rejecting the efforts because of ties with Turkey.
Relations collapsed over the deadly storming of a Gaza-bound Turkish air ship by Israeli commandos in 2010, until a 2016 agreement normalised ties.
Violence on the Gaza border that resulted in the deaths of 60 Palestinians last week and the transfer of the US embassy to the disputed city of Jerusalem prompted Turkish President Recep Tayyip Erdogan to lash out at Israel.
He accused Israel of "state terror" and "genocide".
Erdogan also chaired a summit of Muslim leaders at which he compared Israel's actions to the Nazi persecution of the Jews in the Holocaust during World War II.
Ankara recalled its ambassador to Israel before expelling the Israel envoy and consul general, with Israel ordering the Turkish consul in Jerusalem to leave.
The Armenians say up to 1.5 million of their people were killed during World War I as the Ottoman empire was falling apart, with almost 30 countries to date having recognised the killings as genocide.
Turkey strongly denies the genocide charge.
It argues that 300,000 to 500,000 Armenians and at least as many Turks died in civil strife when Armenians rose up against their Ottoman rulers and sided with invading Russian troops.
Azerbaijani press: Georgian gov’t won’t oppose public opinion and agree to open alternative route to Armenia – political analyst
- A
- A+
- A-
If Georgia agrees to open a transit corridor to Armenia from the occupied territories, it will be considered economic legitimization of the occupied lands, Georgian political analyst Gela Vasadze told APA.
Vasadze said that if Georgia takes steps to open the corridor, the policy of non-recognition of the occupied territories can be questioned.
"Although the legal and technical opening of this route is possible, the issue has been so extensively discussed that there is an impression that the road will not be opened for 10 years. This decision will be made in the format of Russia-US relations, not in the Abashidze-Karasin meeting, which is a technical discussion,” he said.
Vasadze thinks that without the consent of Washington, the Georgian leadership will not accept the opening of the road.
"If this corridor opens, Washington and Moscow will be part of a larger deal on the region. Washington will take part in this deal from the Georgian side only. Moscow, on the other hand, will most likely represent the Azerbaijani and Armenian sides,” he added.
According to the political analyst, the South Caucasus region is the only region where the U.S. and Russia can achieve any concessions or achievements.
"The opening of this route is very important for the Kremlin, because Russia is nearing international isolation and is doing everything possible to get out of it. The U.S. needs this "success story" as in Trump wanting to reach an agreement on any issue with Putin. This issue may be related to our region. Due to the fact they are unable to reach an agreement on any issue in other areas,” Vasadze said.
The Georgian political analyst said he thinks the impact of the corridor on Armenia’s economic development will be zero.
"This issue is of political importance and if we look at it from the context of the Armenia-Azerbaijan conflict, if there is an opening, it will be presented as an achievement for Armenia. That is, another alternative way for Armenia has been opened and the political blockade of Azerbaijan has been disrupted," he said.
Vasadze said he does not believe that the Georgian government will decide on opening the corridor. “The most important point in this issue is public opinion which opposes the opening of this route. Therefore, I think that the Georgian government will not oppose public opinion and agree to open an alterative route to Armenia,” he added.
PM Pashinyan calls on various demonstrators to cease street-blocking, civil disobedience
Category
Politics
Armenian Prime Minister has urged on demonstrators to cease all civil disobedience actions from 15:00.
Speaking live on Facebook, the Prime Minister said that daily street-blocking actions and civil disobedience campaigns are not understandable. “Whom are we declaring civil disobedience to? Ourselves? I think this isn’t a right approach,” the PM said.
He said that these days the government is receiving an enormous amount of letters daily, equivalent to the previous monthly mail volume.
“This means that the government must have the opportunity to arrange these issues in terms of priority and deal with them one by one,” he said, urging citizens to let the government implement this work.
Pashinyan called on demonstrators to clearly formulate problems in the given community nationwide instead of the street blocking actions. He told the protesters to note their demands and send delegations consisting of 2 or 3 people in two directions – the ministry of territorial administration and the admission department of the government, or to call the governmental hotline at 1-17.
“We will arrange the issues in accordance to priorities and we will deal these issues one by one, we will hold public discussions wherever necessary,” he said.
Various unrelated pocket demonstrations have been taking place in different parts of Yerevan and in other cities in Armenia. A most recent demonstrations involved factory workers demanding higher wages and cab drivers protesting against traffic violation penalties, parking spaces and others.
Workers of the Ararat Cement Factory in Armenia’s Ararat Province are protesting outside the factory demanding higher salaries. Workers have blocked the factory’s entrance with cargo trucks.
The employees are demanding higher wages and a meeting with MP Gagik Tsarukyan, president of the Prosperous Armenia party. The factory is owned by the family of the MP.
It is noteworthy that yesterday numerous unrelated demonstrations took place in Yerevan.
Protesters were demanding to meet with Prime Minister Nikol Pashinyan.
A group of desk job officers of military commissariats protesting against governmental optimization of the agencies – which will result in significant job cuts – were rallying outside the PM’s office. But protesters also include car importers and cab drivers.
Defense minister Davit Tonoyan has been briefed on the military commissariat issue. The minister tasked to solve the issue of further employment of those who will be affected by the cuts.
The protesters were first rallying outside the government headquarters in Republic Square, where they were told to address the defense ministry. However, since the defense minister did not grant an audience to the demonstrators, they arrived outside the PM’s office.
The cab drivers and car importers on the other hand, began their demonstrations from the Brazil Square. Cab drivers were complaining from the paid parking spots, fines, while importers were protesting customs clearance conditions.
It is noteworthy that employees of the presently defunct Nairit plant were also protesting outside the PM’s residence. Some of the demonstrators were invited in for talks.
To make the picture even more complete, another protest was underway outside the Yerevan City Hall. The demonstration seemed to be related to environmental issues but quickly escalated into an anti-Mayor protest. Protesters blocked the nearby street.
Another demonstration involved supporters of the jailed 2016 Yerevan hostage crisis gunmen over their trial proceedings.
Earlier in April, the country – and particularly the city of Yerevan – saw massive anti-governmental protests which eventually forced PM Serzh Sargsyan to resign. Opposition leader Nikol Pashinyan, the leader of the movement, was elected Prime Minister later on May 8.
Armenian president joins the “Immortal Regiment” march across Yerevan streets
Panorama, Armenia
May 9 2018
Dozens of citizens participated today in the ‘Immortal Regiment’ march to commemorate soldiers who had fought or died in the Great Patriotic War and Artsakh liberation movement. The march kicked off at Liberty square in Yerevan with participants carrying the portraits of heroes who fell during the World War II.
Armenian President Armen Sarkissian, Russian Ambassador to Armenia Ivan Volinkin, representatives of Armenia’s Armed Forces and Police joined the march from the Republic square.
Armenian political parties nominate 8 candidates in Lebanon parliamentary election
News.am, Armenia
May 6 2018
Armenian political parties nominate 8 candidates in Lebanon parliamentary election Armenian political parties nominate 8 candidates in Lebanon parliamentary election
15:17, 06.05.2018
Armenian political parties have nominated eight candidates in Sunday’s parliamentary election in Lebanon.
Election office of the Armenian Revolutionary Federation (ARF) Dashnaktsutyun Party of Lebanon has informed about the abovementioned to Armenian News-NEWS.am.
After twelve hours of voting, the people of Lebanon will elect 128 MPs.