Մամուլ. լարված են վարչապետի ու Տիգրան Սարգսյանի հարաբերությունները՝ պատճառը հայտնի է

  • 07.10.2017
  •  

  • Հայաստան
  •  

2
 912

VERELQ-ը ներկայացնում է հայաստանյան մամուլի ամենաուշագրավ հրապարակումները:


«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Ազգային դիմադրության ճակատ նախապատրաստողների շրջանակում մեծ հույսեր ունեն, որ պաշտպանության նախկին նախարար, ՕՐՕ դաշինքի ղեկավար Սեյրան Օհանյանը հնարավոր է գալիք շաբաթ մասնակցի Ժիրայր Սեֆիլյանի առաջարկով ազգային դիմադրության ճակատ եւ ժողովրդական ընդվզում նախապատրաստելու հավաքին։ Տեղեկություններ կան, որ նրան օրերս զանգել է դիմադրության ճակատի կազմակերպիչներից մեկը եւ հայտնել Սեֆիլյանի առաջարկի մասին։ Սեյրան Օհանյանը տեղեկացրել է, որ երկրում չէ, կվերադառնա մոտ մեկ շաբաթից։ Նա ասել է, որ նման հարցերը հեռախոսով քննարկելը ճիշտ չէ, կվերադառնա՝ կզրուցեն»:


«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Դեռ նախորդ օրը մեզ տեղեկություններ էին հասել, որ ՀՀ ԱՆ «Վարդաշեն» ՔԿՀ պետ Հովհաննես Հակոբջանյանն ազատվել է զբաղեցրած պաշտոնից: Մեզ հայտնի է դարձել, որ Հակոբջանյանի ազատման հիմքում մի տհաճ պատմություն է։ Բանն այն է, որ քաղաքացիական հայցով նախատեսված գումարը՝ «իսկը» վճարելու դիմաց կալանավորներից մեկին ազատել են, իսկ գումարը՝ մոտ 1մլն դրամի չափով, տվել են Հակոբջանյանին, որ վճարի։ Եվ քանի որ ոչ աշխատանքային օրեր են եղել, նա մի քանի օր չի վճարել այն։ Այդ մասին իմացել են վերևներում․ ստացվել է, որ առանց գումարը վճարելու մարդուն ազատել են։ Եվ քանի որ բանը հասել էր դիվանբաշուն, չեն կարողացել ծածկադմփոց անել այս պատմությունը, որոշել են ազատել Հակոբջանյանին՝ ձևակերպելով իր դիմումի համաձայն։ Նշենք, որ Հովհաննես Հակոբջանյանը ՔԿՀ համակարգի հնաբնակներից է, աշխատում է մոտ 20-30 տարի։ Նախկինում եղել է «Նուբարաշեն» ՔԿՀ օպերատիվ բաժնի պետ»:


«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Արտաշատի ընտրություններում «զադնի» չդնելու, ամեն կերպ իրենց թեկնածուին քաղաքապետ դարձնելու Աբրահամյանների նկրտումները կանխվել են նախագահականի կողմից. Արգամ Աբրահամյանին հրավիրել են Սերժ Սարգսյանի մոտ, որից հետո Արտաշատում ընտրությունների մասով այլևս լռություն է: Չնայած պնդմանը, որ Արգամը խիստ տպավորված է դուրս եկել նախագահի մոտից, ըստ որոշ աղբյուրների, նեղ միջավայրում ասել է․ «Ես էն օրերին ՀՀԿ ցուցակով հորս փոխարեն պիտի պատգամավոր դառնայի»։ Այնուհանդերձ, վերջին նստաշրջանին նա այդպես էլ չեկավ խորհրդարան։ Ավելին` չի պատասխանում ընկերների հեռախոսազանգերին: Ըստ ՀՀԿ մեր աղբյուրների` «երևի դեռ հաշվում են, թե ինչու է նախագահի մոտ կանչվել ոչ թե Աբրահամյան-ավագը, այլ կրտսերը»: Իսկ ինչո՞ւ։ Որպեսզի ևս մեկ անգամ շեշտվի, որ Աբրահամյան-ավագն անելիք չունի՞ քաղաքական դաշտում: «Էդ արդեն պտի հաշվողներից հարցնել»,- ասաց մեր զրուցակիցը»:


«Ժամանակ» թերթը գրում է. «Վարչապետ Կարեն Կարապետյանը երեկ դժկամությամբ է մասնակցել Ռուսաստանի հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանի կազմակերպած Եվրասիական գործընկերության միջազգային VI խորհրդաժողովին: Կարեն Կարապետյանին ճանաչողները գիտեն, որ նա առանձնապես լուրջ չի վերաբերվում Արա Աբրահամյանին: Պարզվում է, սակայն, որ վարչապետը լարված հարաբերությունների մեջ է այդ խորհրդաժողովին մասնակցող ՀՀ նախկին վարչապետ, Եվրասիական տնտեսական հանձնաժողովի կոլեգիայի նախագահ Տիգրան Սարգսյանիհետ: Կարեն Կարապետյանին հայտնի է դարձել, որ ՌԴ ամենաբարձր իշխանական շրջանակների հետ շատ ջերմ հարաբերվող Տիգրան Սարգսյանը լոբբինգ է անում իր ծրագրերի դեմ՝ հօգուտ Սերժ Սարգսյանի՝ այդպիսով Սուրենիչը մի կողմից իր երախտագիտությունն է հայտնում Սերժ Սարգսյանին իր ներկա պաշտոնի համար, նաև հույս ունի, որ Սերժ Սարգսյանը հետագայում էլ իրեն անգործ չի թողնի»:


«Ժամանակ» թերթը գրում է. ««Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի ղեկավար Արա Վարդանյանը հայտարարել է, որ առաջիկա հեռուսամարաթոնի ժամանակ ռուսաստանաբնակ գործարար Սամվել Կարապետյանը մեծ անակնկալ է խոստացել՝ չմանրամասնելով, թե խոսքն ինչ անակնկալի կամ ինչ գումարի մասին է: Ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ Սամվել Կարապետյանը վարչապետ Կարեն Կարապետյանի ծրագրերի հիմնական դոնորն է և նրա վարչապետության ֆինանսավորողը: Հաջորդ ամիս Սամվել Կարապետյանի անակնկալը ևս Կարեն Կարապետյանի վարչապետական նկրտումների շրջանակներում է: Հիշեցնենք, որ Ս. Կարապետյանը 250 մլն դոլարի մի խոստում էլ արել էր 2008թ.՝ Սերժ Սարգսյանի կոչին ընդառաջելով և նրա պաշտոնավարման 100 օրվա առթիվ»:


«Ժամանակ» թերթը գրում է. ««Ժամանակ»-ի տեղեկություններով՝ ԵՊՀ-ում գնալով վիճակը լարվում է: 60 տոկոսով կրճատվել են դասախոսների աշխատավարձերը, ինչն առաջացրել է աշխատակիցների դժգոհությունը: Տասնյակ դասախոսներ պատրաստվում են ազատվել աշխատանքից: Նրանք մինչ օրս չեն ստացել սեպտեմբեր ամսվա աշխատավարձը՝ այն դեպքում, երբ նախկինում նախորդ ամսվա աշխատավարձն ամենաուշը ստանում էին հաջորդ ամսվա առաջին իսկ օրը: Նշենք, որ չնայած ԵՊՀ ռեկտոր Արամ Սիմոնյանի բազմիցս արած հավաստիացումներին, որ ուսանողների թվի զգալի կրճատումը չի ազդի աշխատավարձի ֆոնդի վրա, այնուամենայնիվ, ԵՊՀ դասախոսների աշխատավարձը ոչ միայն կրճատվել է, այլև շարունակելու է ավելի նվազել»:


«Առավոտ» թերթը գրում է. «Կառավարությունը քննարկում է աջ ղեկով մեքենաների շահագործումն արգելելու հարցը։ «Առավոտ»-ի հետ զրույցում «Ելք» խմբակցության պատգամավոր Գևորգ Գորգիսյանն ասել է, որ չի հավատում իշխանությունների բերած վիճակագրությանը, թե վթարների մեծ մասը լինում են աջ ղեկով մեքենաների հետ, հետևաբար մարդկանց անվտանգության մասին մտածելով՝ արգելում են: «Ես այստեղ տեսնում են հերթական կոռուպցիոն գործարքը, ՀՀԿ-ականներից ինչ-որ մեկը ցեխ է դրել՝ մեքենաների ղեկը աջից ձախ դարձնելու։ Ուզում են՝ մեկին լավություն անել։ Ո՞նց եղավ տաքսիների դեղին համարների դեպքում, որոշեցին դեղին համարներ, հետո ասացին՝ դե լավ, պետք չի։ Որոշեցին, որ բոլոր մեքենաներում պետք է դրվի կրակմարիչներ, մարդիկ գնացին գնեցին, էդ մի պարտիան բերել էին, վերջացավ, ասացին, չլինի էլ կլինի։ Ես նմանատիպ գործարք էլ այս դեպքում եմ տեսնում։ Միգուցե նախարարը կամ իր մերձավորներից մեկն ունի նման բիզնես, ուզում է անձնական բիզնեսը զարգացնել։ Որովհետև որևէ լուրջ հիմնավորում չեմ տեսնում»։


«Ժողովուրդ» թերթը գրում է. «Դեռ 2013թ. դեկտեմբերին Մարդու իրավունքների նախկին պաշտպան Կարեն Անդրեասյանը դատական համակարգում կոռուպցիոն դրսևորումների մասին հատուկ զեկույց էր հրապարակել՝ ներկայացնելով նաև կաշառքների «գնացուցակը»: Ըստ այդմ, առաջին ատյանի դատարաններում դատավճիռ կայացնում են 500-10.000 ԱՄՆ դոլարով, վերաքննիչ դատարաններում՝ 2.000-15.000 ԱՄՆ դոլարով, իսկ բարձրագույն ատյանում՝ վճռաբեկ դատարանում՝ 10.000-50.000 ԱՄՆ դոլարով:


Զարմանալի զուգադիպությամբ՝ վերջին մեկ տարում կաշառք վերցնելու մեղադրանքով ձերբակալված դատավորների քրեական գործերում հենց այդ գումարներն են «շեշտվում»: Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Իշխան Բարսեղյանը, ըստ պաշտոնական մեղադրանքի, 1000 ԱՄՆ դոլար կաշառք էր վերցրել: Արարատի և Վայոց ձորի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Լևոն Արազյանը` 600 ԱՄՆ դոլար, Գեղարքունիքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի նախագահ Աղվան Պետրոսյանը և նույն դատարանի դատավոր Վանիկ Վարդանյանը` 2 հազար դոլար: Ու զարմանալին այն է, որ 4 տարի առաջ նախկին պաշտպանի ներկայացրած դատական համակարգում պտտվող կաշառքի սակագները չեն փոխվել՝ չնայած երկրում արձանագրված գնաճին»:

Արցախի ՊՆ-ն տեղափոխվել է «Էրեբունի» բժշկական կենտրոն

  • 09.10.2017
  •  

  • Հայաստան
  •  

1
 250

Արցախի Պաշտպանության բանակի հրամանատար Լեւոն Մնացականյանն այսօր՝ հոկտեմբերի 9-ին, տեղափոխվել է «Էրեբունի» բժշկական կենտրոն: Այս տեղեկությունը news.am-ին հաստատել են հիվանդանոցից:


Նշվում է, որ Լեւոն Մնացականյանը պլանային ստուգում է անցնում, նա այսօր մնալու է ԲԿ-ում: ՊԲ հրամանատարը նախկինում սրտի խնդիր է ունեցել:

Qudwa 2017: Teacher talk session on opening day examines how mainstream schools can become more inclusive

Emirates News Agency (WAM), UAE
October 7, 2017 Saturday


Qudwa 2017: Teacher talk session on opening day examines how
mainstream schools can become more inclusive



Qudwa 2017 / sessions

ABU DHABI, 7th October, 2017 (WAM) -- Qudwa 2017 Global Teachers'
Forum, an international symposium that aims to improve the future of
education, hosted a panel discussion on day 1 titled 'Making Schools
More Inclusive: Teaching Students With Special Needs' that examined
ways to make mainstream schools more inclusive.

Held in partnership with the Organisation for Economic Co-operation
and Development, OECD, the talk drew the participation of Aggeliki
Pappa, Founder of I Love Dyslexia (Greece), Armina Gevorgyan, teacher
at Anania Shirakatsy International Lyceum (Armenia), and Yasser Anass
Sadek Ahmed, teacher at Al Sadara School (Al Ain, UAE).

Moderated by Tarek Mostafa, Analyst, Early Childhood and Schools,
Directorate for Education and Skills, OECD, the discussion focused on
how students with special needs could be integrated within mainstream
classrooms to make them more inclusive. The speakers also explored the
challenges that educators are likely to face while providing equal
opportunities to diverse groups of learners.

Opening the session, Mostafa noted the findings of OECD's Teaching and
Learning International Survey, TALIS, 2013, which show that 23 percent
of teachers across all sampled countries have reported a high need for
professional development in teaching students with special needs. He
also highlighted that in such classrooms, teachers tend to spend less
time teaching, indicating a critical issue in time management, which
in turn negatively impacts the students' learning experiences.

Offering her perspective, Aggeliki Pappa said, "Among the many
challenges we face in the special needs teaching segment, I find that
it is most difficult to direct the system to align with my philosophy,
which essentially revolves around my love for children with dyslexia.
I find it especially hard to break down the wrong beliefs around
dyslexia – to convey that these children are not disabled but
differently-abled. I also find that parents of students with special
needs are often unable to accept that their children are perfect just
the way they are. My constant effort has been to help people embrace
these differences, to enable society's growth and the growth of the
country.

"On the issue of time management, I feel special needs teachers should
first focus on fostering a genuine and compassionate relationship with
their students. They also need to establish the ethos in the
classroom, making it clear to every student that each of them matters.
As teachers, we need to help students develop cognitive and
meta-cognitive skills, teaching them how to learn using their own
abilities, both within and outside the classroom."
Gevorgyan further noted, "In my view, one the of the challenges in
this space is the absence of the right atmosphere in the classroom.
Children are not able to communicate with each other. In Armenia, one
of the biggest challenges is that children with special needs are
bullied by their fully-abled counterparts, making it difficult for
them to find the support they need to develop their abilities.

"When it comes to the professional development of teachers in special
needs schools, we need to stress the importance of training. I,
myself, worked with a team called Bridge of Hope in Armenia, with
expertise in working with children with special needs. In addition to
this, I had access to a psychologist who helped to find appropriate
solutions for student development. Such training and support systems
add to the development of teaching skills, which further helps with
time management in the classroom."

Highlighting what teachers can do to foster more support for special
needs students, Yassed Sadek said, "From experience, it is clear that
integration is key for children with special needs. At our school, we
ensure that students are assigned to the right classes based on their
specific needs, and also so that they have an opportunity to exchange
views and grasp different behaviours.

"On the other hand, professional development of teachers in special
needs schools can be implemented through workshops on analytics
strategy, time management and so on. In Al Ain, we rolled out a
co-teacher format in the classroom and parent counselling systems to
help manage these students in the best way possible. We also work with
gifted students for whom teachers are trained to identify special
skills and determine career opportunities based on their abilities."

Draft presidential decree On Approving RA State Military-Industrial Complex Development Program discussed in government

Category
Society

Chaired by Prime Minister Karen Karapetyan, the Military-Industrial Commission of the Republic of Armenia met yesterday in the Office of Government to discuss the draft presidential decree “On Approving RA State Military-Industrial Complex Development Program.”

The Prime Minister noted that coming as the first of its kind in the history of independent Armenia, the draft is of paramount importance in terms of ensuring Armenia’s military security.

Deputy Defense Minister, Chairman of State Military-Industrial Committee David Pakhchanyan introduced the draft to the members of the Commission for discussion.

UN Humanitarian Leader in Mosul Headlines INNOVATE ARMENIA Festival

Hovig Etyemezian is only 35, but he has witnessed suffering most people couldn’t imagine in their worst nightmares.

“This is my tenth operation with the U.N. High Commissioner for Refugees,” he says, without a hint of weariness in his voice. If anything, Etyemezian exudes unfaltering idealism and optimism. “What I have been struck by is the resilience of people,” he says. “We, as Armenians, have shown that in our history.”

Etyemezian, who will headline this Saturday’s INNOVATE ARMENIA festival, currently leads the UN refugee agency’s Mosul office, where 950,000 internally displaced persons (IDPs) look to his team and dozens of partner humanitarian groups for their basic needs.

UNHCR runs 13 IDP camps around Mosul, with more under construction. Thousands of displaced Iraqis continue to stream into the city, which was liberated from ISIS control in July 2017. New arrivals receive a tent and emergency supplies—consisting of quilts, mattresses, kitchen sets, a fuel can and a solar lantern. Partner agencies provide food, water and other essential services. The goal, Etyemezian says, it to help displaced Iraqis return to “a dignified life in a sustainable way.”

The retreat of ISIS doesn’t mean those returning can pick up where they left off in 2014. Shelter is in short supply. A quarter of Mosul’s residential neighborhoods were destroyed or heavily damaged during months of fighting and years of occupation. Mines and unexploded ordnance still pose grave danger, especially to children.

The emotional toll on those who never left Mosul presents another set of challenges for aid workers. “The level of trauma is huge,” says Etyemezian, “and we have to deal with it. It’s very worrisome to me that ISIS spread its brutal teachings through Mosul schools. Children as young as you can imagine were taught how to kill people, how to decapitate people. A lot of work needs to be done to remedy this.”

Each day, Etyemezian rides to work in an armored vehicle with a military escort. “We are not yet allowed to sleep in Mosul for security reasons,” he says, explaining why he commutes 50 miles from Erbil.

Conflict is nothing new to Etyemezian. Born and raised in Beirut, his childhood was spent against the backdrop of the Lebanese civil war and Syrian occupation. With deep roots in the capital’s Armenian community, he studied political science at Haigazian University before attending the UN’s University of Peace in Costa Rica. He returned home in 2005, just as Lebanon again plunged into war, this time between Hezbollah and Israel.

UN emergency team postings have taken Etyemezian to DR Congo, Algeria, Tunisia, Mauritania, Jordan and, most recently, Iraq.

In his 1:15pm talk at INNOVATE ARMENIA, Etyemezian will reflect on his career as a humanitarian aid worker and suggest ways that Angelinos can help.

Q&A with Hovig Etyemezian, Head of UNHCR Mosul Office

Why is it worth your while to leave your lifesaving work in Mosul to speak at a festival in Los Angeles to people whose lives aren’t in danger?

Because I want people to learn more about humanitarian work, and how they can contribute to that work. Human suffering is mostly human made. Whether it’s happening in Los Angeles or in Mosul, it’s something we can prevent if we are aware, if we care.” 

How can ordinary people in Los Angeles help?

There are a number of ways. One is to do humanitarian work themselves. Another is to support it. If you go to UNHCR.org, you can see what your dollar contribution will buy in services for refugees. Another is to work in one’s own society. Every human settlement has its problems. The problems of homeless people in New York—I don’t see them as drastically different than what people face during war.

Is the situation in Mosul worse than what you’ve seen elsewhere?

Every situation is different. ISIS is a very extreme manifestation of violence and criminality. But wherever you have oppression, discrimination or war, you have atrocities. In today’s world, we are able to capture them better. Information circulates much faster because of social media. But there are many forgotten conflicts in the world, where equally brutal things are happening to people.

You were raised in Beirut but have lived all over the world. What do you consider your nationality?

It’s a good question. I have a Lebanese passport and an Armenian one. Part of me is a citizen of the world. I don’t think those are contradictory. I don’t have any nationalistic feelings. Part of me belongs to where I live and where I have visited. I lived in Costa Rica for two years: part of me feels Costa Rican. I lived in Tunisia for two years: part of me feels Tunisian. People make fun of me because my Arabic accent is very mixed.

What languages do you speak?

Armenian is my mother tongue, and I went to Armenian school in Lebanon, where we did the French baccalaureate—so I studied Armenian, Arabic, French, and English in school. Later I learned Spanish in Costa Rica.

What is your Armenian diaspora story?

Both sides of my family fled the genocide. My grandparents were Anatolian refugees in Aleppo. That’s where my parents were born. My father later moved to Germany to avoid forced conscription in the Syrian army. My mother went to study in England to be a nurse midwife. They met up in Lebanon, and I was born there.

How do you respond to Americans and Europeans who say: “I don’t know who is an extremist and who is a refugee, and this makes me fearful. I’m reluctant to invite these people into my homeland.”

The idea that “This is my country, this is how I do things” is a problem in itself. If you look at North America and Europe, these places were formed by movements of populations. No one can claim to be the rightful owner of these lands. Second, there are good and bad people across the world. Most people are harmless and good. A few can be harmful, but they cut across ethnicities and races. We humans have a tendency to stereotype. I think people should believe that people are innocent until proven guilty, that most people are victims of violence and not perpetrators, and that radicalism exists across ethnicities and races.

About INNOVATE ARMENIA

Now in its third year, INNOVATE ARMENIA takes place Saturday, September 23, 10 am to 6 pm in Alumni Park and Bovard Hall on USC’s University Park Campus. A day of discovery, science and lively conversation, it features back-to-back speakers on two stages. Admission is free. All-day parking is $12 in USC parking structures. Sponsored by USC’s Institute of Armenian Studies.

The entire day will be LIVE streamed at armenian.usc.edu.

About the Institute

Established in 2005, the USC Institute of Armenian Studies supports multidisciplinary scholarship to re-define, explore and study the complex issues that make up the contemporary Armenian experience—from post-genocide to the developing Republic of Armenia to the evolving diaspora. The institute encourages research, publications and public service, and promotes links among the global academic and Armenian communities.

Azerbaijani Press: Expert: Armenia should return five occupied regions to Azerbaijan

Azernews, Azerbaijan
Sept 14 2017

By Rashid Shirinov

The Nagorno-Karabakh conflict and the status quo that Armenia tries to preserve in Azerbaijan’s occupied lands create big problems to international cooperation in the region.

The presence of unresolved conflict between Armenia and Azerbaijan also poses challenges for the regional neighbors.

 “The Nagorno-Karabakh impedes the strengthening of the geopolitical axis Moscow-Baku. But Russia is a peacemaker in this conflict, and we strongly want to avoid renewal of hostilities,” ideologist Aleksandr Dugin said at the sidelines of Moscow-Baku conference in Moscow, adding that Russia is not satisfied with the status quo.

Baku has repeatedly expressed its consent to come to the negotiating table with Yerevan to resolve the conflict by peaceful means, but Armenia continues to play for time and avoids substantive negotiations. The reluctance of Armenia is the main reason why the OSCE Minsk Group, aimed at resolving the conflict by peaceful means, cannot make any tangible progress.

Yerevan does its utmost not to let the conflict settlement process move forward, as Armenian leadership knows that it will eventually have to withdraw from Azerbaijan’s occupied lands.

Dugin noted that Armenia controls Nagorno-Karabakh, but Russia, as well as the world community, recognizes Azerbaijan's territorial integrity.

“This problem has no military solution. But we came to a point when we need to move forward,” he added.

Answering the question about the way to resolve the Nagorno-Karabakh conflict, Dugin said that Armenia should return five occupied regions to Azerbaijan: “I repeat, we need to move forward.”

The Nagorno-Karabakh conflict began in 1988 when Armenia made territorial claims against Azerbaijan. As a result of the ensuing war, in 1992 Armenian armed forces occupied 20 percent of Azerbaijan, including the Nagorno-Karabakh region and seven surrounding regions. More than 20,000 Azerbaijanis were killed and over 1 million were displaced as a result of the large-scale hostilities. The 1994 ceasefire agreement was followed by peace negotiations.

Armenia still controls fifth part of Azerbaijan's territory and rejects implementing four UN Security Council resolutions on withdrawal of its armed forces from Nagorno-Karabakh and surrounding districts.