Author: Meline Chalian

Balyan family take third place at Moscow International Festival

Meline Chalian
  • 14:40 | January 31,2019 | Sports
  • Հայ

The Balyan family representing the Republic of Armenia (Yerevan) took the third place at the  “Sports Family” International Sport Festival of the CIS countries. The press service of the RA Ministry of Sport and Youth Affairs reports.

19 families representing Moldova, Russia, Armenia, Uzbekistan, Azerbaijan and Ukraine participated in the festival. The father, mother and two children, one of whom are between the ages of 7 and 10, and the other from 10 to 14 years, participated in the competition.

The Balayan family lost Ukraine (1st place) and the Russian Federation (2nd place).

To add,  Armenia was also represented by the Movsisyan family (Kapan).

San Francisco Community to Raise Funds to Combat Domestic Violence In Armenia

Meline Chalian
  • Armenia

    •  

  • Community

    •  

  • Latest

    •  

  • News

    •  

  • Top Stories

9 hours ago

Women’s Support Center Executive Director Maro Matosian holds a protest in Armenia

Women’s Support Center Executive Director Maro Matosian to speak on February 10 in San Francisco

SAN FRANCISCO—The San Francisco Armenian community will gather to learn about the status of women in Armenia and raise funds for the Women’s Support Center.

Based in Yerevan, Armenia, the WSC is a domestic violence center providing services that include a 24-hour hotline, counseling, safe houses, legal assistance, professional training, and education and advocacy programs for women and girls. Its mission is to combat and prevent domestic violence through the protection and empowerment of the victim, the rehabilitation of family members, advocacy regarding social and legal reform to prevent intimate partner and family violence, and raising awareness about domestic violence and its consequences.

Maro Matosian, executive director of the Women’s Support Center will discuss the status of women in Armenia, government policies to combat domestic violence, and the work of the Women’s Support Center. Violence against women is a pervasive public health and societal problem in Armenia, with one in four women experiencing domestic abuse.

Organized by the Friends of the Women’s Support Center, the event will be held on Sunday, February 10, 2019 from 4:00 to 6:00 pm at Vasbouragan Hall, 51 Commonwealth Ave., San Francisco, California. Tax–deductible donations are $50. Tickets can be reserved via email at [email protected]. Online donations can also be made here. For online donations, please note “SF Feb. 2019 Event” in the comment section.

All proceeds will go directly to the Women’s Support Center to help end the cycle of domestic violence in Armenia. For more information, please visit http://www.womensupportcenter.org/.

ANCA-WR Meets with Armenia’s Consul General to L.A.

Meline Chalian
  • Armenia

    •  

  • Community

    •  

  • Featured Story

    •  

  • Latest

    •  

  • News

    •  

  • Top Stories

9 hours ago

ANCA-WR Board and staff with Armenia’s Consul General to Los Angeles Dr. Armen Baibourtian

GLENDALE –Representatives of the Armenian National Committee of America–Western Region Board and Staff on Tuesday visited Armenia’s Consul General to Los Angeles Dr. Armen Baibourtian to offer the organization’s greetings on the New Year and Christmas holidays.

The representatives of the ANCA-WR conveyed the organization’s well wishes for a prosperous New Year to Baibourtian, who was accompanied by Counselor Varazdat Pahalvuni. They also promised their support to work closely with the Consulate throughout the year on initiatives aimed at the advancement of the Armenian state and the diaspora community in the U.S.

In turn welcoming the ANCA-WR Board and Staff, Consul General Baibourtian provided a series of updates and delivered an overview of the Consulate’s events and initiatives for the new year. He also presented the current structure of the office staff as well as its upcoming priorities.

The ANCA-WR delegation also gifted the Consulate with a framed black and white photo of San Francisco area Armenians in 1918 at the local July 4th parade celebrating freedom and urging the US to stand with a newly independent Republic of Armenia – America’s “Little Ally.” The inscription on the plaque of the photo reads: “Celebrating A Century of U.S.-Armenia Relations: Presented to the Armenian Consulate of Los Angeles by the Armenian National Committee of America – Western Region.”

ANCA-WR Chair Nora Hovsepian presented the gift to Consul General Baibourtian, explaining that “This is a very meaningful and symbolic photo which dates back to the early months of the First Independent Republic of Armenia, when Armenian Americans then, as now, look to the United States for support in the ongoing fight for freedom and democracy. Today, we recognize and celebrate this century-long relationship, and we very much appreciate Consul General Baibourtian’s open door policy to work with us in advancing our Cause.”

This is the third encounter that the ANCA-WR Board and Staff have had with Consul General Baibourtian since he assumed his role with the previous two meetings being held at ANCA regional headquarters. Throughout each meeting, the Consul General expressed his readiness to develop relations with all community organizations and to work together to strengthen mutually beneficial relationships between the Diaspora and the Homeland.
The Armenian National Committee of America-Western Region is the largest and most influential Armenian American grassroots advocacy organization in the Western United States. Working in coordination with a network of offices, chapters, and supporters throughout the Western United States and affiliated organizations around the country, the ANCA-WR advances the concerns of the Armenian American community on a broad range of issues in pursuit of the Armenian Cause.

Exhibition: Toronto: Rouge Park’s photographer-in-residence trades the ‘office for a forest’

Meline Chalian
The Toronto Star, ON, Canada
January 9, 2019 Wednesday
Rouge Park’s photographer-in-residence trades the ‘office for a forest’
By Mary OrmsbyFeature Writer
Tues., Jan. 8, 2019

    • Ishkhan Ghazarian shares his office with white-tailed deer, Blanding’s turtles, ancient Carolinian forest, delicate flora, tumbling rivers and placid marshlands.

    A pink pastel sunrise might start his work day. A blazing orange sunset might end it.

    People can use the walkway to stroll across the Rouge marsh, home to countless species of wildlife and plants. It’s also a feeding area for Great Blue Herons.  (ISHKHAN GHAZARIAN)

    Between those dawns and dusks, Ghazarian — photographer-in-residence for Rouge National Urban Park for 2018 — lifts his camera to his eyes to capture the natural beauty carved between Toronto and Pickering and stretching from Lake Ontario to the Oak Ridges Moraine.

    Some days, the 23-year-old will hike up to 10 kilometres along the many distinct trails in “the Rouge,” Canada’s first national park in an urban setting, to get that perfect shot.

    “It’s a joy to be out there,” says Ghazarian, who graduated from OCAD University in April with a bachelor of fine arts in photography.

    Article Continued Below

    “When you trade in your office for a forest, you can’t go wrong.”

    Sharing his art with the public is another bonus.

    Photographer Ishkhan Ghazarian, the 2018 photographer-in-residence at Rouge National Urban Park, poses with his exhibition of work at OCAD University in December.  (Andrew Francis Wallace/Toronto Star)

    Ghazarian was the park’s third photographer-in-residence, a paid position created from a partnership with Parks Canada and OCAD for a graduating photography student. Included in the job: A solo exhibition of landscapes.

    Ghazarian’s show Memories of the Rouge ran Dec. 10 to 22 at OCAD U’s Ada Slaight Gallery. He selected nine different landscapes that encompassed three main Rouge themes: nature, culture and agriculture. He printed the photographs himself and blew them up — about half a metre by one metre.

    “It’s a big thing for an artist to have the opportunity to show people their work, especially in print,” says Ghazarian, who used his Nikon D850 in the Rouge.

    “I find having your photographs (displayed) online is great but when you print it into a physical form and put it on the wall and you can just stare at it in this large scale, there’s so much more emotion in that photograph that you can get than just looking at it online.”

    At Rouge Beach, a gaggle of geese moves through the water as the sun sets over Lake Ontario. This is one of the images taken by Ishkhan Ghazarian, the photographer in residence at Rouge National Urban Park for 2018.  (Ishkhan Ghazarian)

    Jeffrey Sinibaldi, acting external relations manager at Rouge National Urban Park, was part of the selection team that chose Ghazarian for the in-residence role. Sinibaldi says Ghazarian’s enthusiasm and the quality of his portfolio set him apart from other candidates.

    Article Continued Below

    “He’s done a lot of journalism and documentary work and was looking for an opportunity to do landscape photography; that was an area of his portfolio that he was lacking but something he was very interested in,” he says.

    “How did he put it in the interview? ‘My goal is to get in National Geographic one day,’” Sinibaldi continued.

    Ghazarian has already made strides in that direction. His photo of a baby Blanding’s turtle was published in the recent edition of Canadian Geographic.

    “He produces great results,” Sinibaldi says.

    The Monarch Trail is one of many scenic hiking paths in Rouge National Urban Park. It is Canada's first national park in an urban setting.  (Ishkhan Ghazarian)

    Ghazarian’s passion for photography is rooted in his childhood.

    Movses Basmajian, Ghazarian’s late maternal grandfather, was an avid picture taker who filled photo albums with snapshots taken during family visits to his Detroit home. He sparked his grandson’s interest; Ghazarian began experimenting with disposable cameras that came as gifts from his parents.

    “It was like the one form of _expression_ that I could use to express myself,” Ghazarian says.

    “Photography was a great medium for that (and) it kind of stuck with me throughout my childhood.”

    His grandfather was also a Boy Scouts leader. That, too, inspired Ghazarian, who grew up in Scarborough and spent 12 years in Scouts Canada. He modestly conceded he earned enough badges for “two sides of a sash” and recalls using waterproof disposables at scouting events and camping trips.

    This is one of the many areas in which restoration is taking place at Rouge National Urban Park. The park's photographer in residence for 2018, Ishkhan Ghazarian, took this image from a helicopter.  (Ishkhan Ghazarian)

    Ghazarian graduated from disposables to using his dad’s old Canon, first as a hobby then to volunteer for a Montreal-based Armenian newspaper called Horizon Weekly. (His father, Sako Ghazarian, had volunteered for years as a writer and an editor — it’s printed in English, French and Armenian — and his son wanted to continue the family’s contribution).

    In late 2009, tragedy struck. Sako died from heart-related issues. As a young teen mourning his father’s death, Ghazarian says working with his camera provided a distraction during that difficult time.

    “It was a way to keep busy and a way to get lost within the art and escape reality,” he says.

    “The following year I had started to find myself dedicating more and more time to it.”

    Ghazarian saved up to buy his first “real camera” in 2010 — a high-end Canon point and shoot with manual controls. Ghazarian, who attended an Armenian private school, experienced a creative turning point during a two-week class excursion to Armenia in 2011.

    “After I came back, I was ‘in it’ — I’d found my passion,” he says. “I knew what I wanted to do.”

    He purchased his first professional quality camera, a Nikon D7000, lenses and a flash for about $4,000 in 2012 — “It was an investment I would not regret,” Ghazarian says — and started his own business, ishkhanghazarian.com. Last year, he upgraded his gear to the Nikon D850, which cost about $5,000, as his “everyday tool for the job now.”

    Though he grew up in Scarborough and lived relatively close to the Rouge, he doesn’t recall spending time in the park before being hired as photographer in residence. Then, he made the most of it — from solitary shoots to the “teamwork” with National Parks staffers and volunteers.

    “When we’re hiking, you meet so many great people along the trails,” he says.

    “We have wonderful volunteers that (lead) hikes every Wednesday … a lot of them have been coming before the park was established (as a national park) so it’s great to see their devotion to it.”

    Ghazarian says his time as photographer-in-residence has helped him improve as an artist. The value of patience — like watching a setting sun until it bursts into full glory, a moment that might last only a split-second — was just one of his take-aways.

    “It’s a lot of waiting but if you’re patient, you can get this moment of awe and sometimes you forget to take the picture because you’re struck by this beautiful landscape in front of you; there are all these emotions and everything’s just perfectly painted in front of you — then it’s ‘Oh, right, gotta take the picture,’” he says.

    After a day of shooting, it’s back to the brick-and-mortar Parks Canada office, near Markham Rd. and Eglinton Ave. Working with Parks Canada colleagues, Ghazarian edits and archives the digital images for future use. He says the thrill of seeing a perfect shot during editing never wanes.

    “You’re like, ‘Yes, this is the one!’” he says.

    Ghazarian’s residence ended Dec. 31, but he will continue to work on contract with Parks Canada at Rouge National Urban Park this year.

    Ghazarian says he was given a tremendous opportunity to “show the Rouge in my own eyes” and hopes more up-and-coming grads will apply for the position.

    “If you love nature and you can make that into a job, isn’t that the dream?” he says.

    “Everyone has their own Rouge, whether it’s the actual Rouge or some other thing that they love.”

    Book Review: Mr Five Per Cent by Jonathan Conlin review – the world’s richest man

    Meline Chalian
    The Guardian, UK
    Jan 3 2019


    Mr Five Per Cent by Jonathan Conlin review – the world's richest man

    The story of the buccaneering Calouste Gulbenkian, wealthy oilman, who anticipated today’s unfettered global tycoons

    What does the life of an Ottoman-born ethnic Armenian oil tycoon have to teach us about the modern world? Quite a lot, it turns out, judging by this fascinating biography of Calouste Gulbenkian, a dealmaker for the ages and, at his death in 1955, the world’s richest man.

    Gulbenkian saw an oilfield only once, on a visit to Baku (then an oil-fuelled boomtown in the Russian empire, now the capital of Azerbaijan) as a 19-year-old graduate from King’s College London, but he was very quick to appreciate the importance of oil as a commodity, and the opportunity inherent in international competition for it. He combined excellent contacts in the Middle East with skills he learned as an entrepreneur in the City of London, and secured a 5% stake in all oil found beneath the Asian territories of the Ottoman empire.

    When the deal was signed, on the eve of the first world war, his stake didn’t sound like much, but he fought for decades to hang on to it and, by the 1950s, he had a shilling for every pound earned from some of the world’s richest oilfields. And that really added up. In modern terms, he died with a fortune of almost £5bn.

    He was clearly not an easy person to like, and fell out with almost everyone he came across, but his buccaneering qualities make him an extremely interesting person to read about. At one point, he exploited the young Soviet Union’s shortage of capital to build the nucleus of a world-class art collection. There are several Rembrandts missing from the Hermitage, thanks to his negotiating skills.

    When Gulbenkian was born in 1869, Armenians were a significant minority in Istanbul, and dominated the city’s commercial sector, having taken advantage of a series of reforms passed by an Ottoman government keen to expand its decrepit economy. By the 1880s, however, the city was becoming uncomfortable for them, with the start of a wave of pogroms that peaked in the infamous Armenian genocide of 1915-17.

    Gulbenkian had moved to London to study, and stayed, becoming a British subject, building his City career, and gradually abandoning the family’s merchant business. His life and career was, however, mostly transnational. “Empires and states, diplomats and statesmen, spheres of influence … all were distractions to Gulbenkian: to be ignored if possible, or else coached and co-opted,” Conlin notes.

    He liked some countries, particularly Britain and France, where he kept his artworks and built a pleasure garden, but avoided entanglements that might cost him money. This is why he spent most of the second world war in Portugal, then a neutral dictatorship, and leaned towards whichever side looked like winning.

    Gulbenkian looks remarkably like a modern oligarch, with his high-ranking connections in all countries, and his business interests “offshore”

    And this is why his life has such relevance today: he is a relic of a previous age of globalisation, the freewheeling days before 1939 when money flowed around the world as unhindered by regulation as it does now, and the powerful were able to seek profits where they liked, and to dodge laws however they felt fit. As his daughter Rita, with whom he had a more than usually complex relationship, explained: “laws are made for everyone but us.”

    Advertisement

    Stripped of anachronisms, Gulbenkian looks remarkably like a modern oligarch, with his high-ranking connections in all countries, his border-straddling ambitions, his children at English schools, and his business interests in the liminal sphere we now call “offshore”. He used corporate structures to own property, and skilfully balanced his and his family members’ movements between countries to avoid being beholden to any tax authority.

    He owned his portfolio of shares and bonds via a Liechtenstein entity called Anstalt Vega, which meant he paid only 100 Swiss francs in tax in 1931 – on assets valued at £4.6m (£288m in today’s money). Much of his empire was structured and controlled via the UK, but he had no intention of paying for the privilege.

    After the second world war, with capital controls in force and countries trying to repair their economies while paying for welfare states, there was little tolerance for globe-trotting tax dodgers, so Gulbenkian stayed in Portugal, unwilling to risk the consequences of exposing himself to the revenue services of any of his former haunts. He flirted with the idea of endowing art galleries in London and the US but was concerned by the tax impact of visiting either country and, eventually, the Gulbenkian Foundation ended up in Portugal. It is now one of the largest sources of charitable donations in Europe, and the Gulbenkian is a major Lisbon art gallery.

    Read more

    Conlin had access to the foundation’s archives, which did not give up their secrets without a fight. Some of Gulbenkian’s early correspondence was in Ottoman Turkish, a language no longer spoken, and written in Armenian characters, an alphabet few people know. Decoding all this, and making sense of the worlds that Gulbenkian moved in, is a remarkable feat of scholarship.

    Mr Five Per Cent is written precisely, with flashes of dry humour, and Conlin wears the depth of his research lightly. The story he tells is one of a businessman playing off great powers in the Middle East, exploiting loopholes in the world’s financial architecture, avoiding accountability, making a fortune for himself, and spending it on a life of luxury. Gulbenkian may have been a unique talent of a past age, but his heirs are all around us.

    • Mr Five Per Cent: The Many Lives of Calouste Gulbenkian, the World’s Richest Man is published by Profile. To order a copy for £22 (RRP £25) go to guardianbookshop.com or call 0330 333 6846. Free UK p&p over £15, online orders only. Phone orders min p&p of £1.99.

    Solar-powered COAF SMART Center brightens the future of Armenia’s rural youth

    Meline Chalian
    Inhabitat
    Jan 2 2019


    by Lucy Wang

    The Children of Armenia Fund (COAF) recently completed its flagship COAF SMART Center, a state-of-the-art facility that will empower Armenia’s rural communities through locally and globally relevant knowledge and technologies. Designed by Beirut-based architecture firm Paul Kaloustian Studio, the innovative campus features a contemporary and sculptural form powered with clean energy. Opened May 2018, the first COAF SMART Center is nestled in the rural hills of Armenia’s northern province of Lori.

    Designed to advance COAF’s goals of rural revitalization, the COAF SMART Center serves as a platform for connecting villages to resources in education, health, arts and sciences and renewable energy. Covering a built area of 5,000 square meters, the large campus is nonetheless dwarfed by the beautiful highland landscape and purposefully defers to its surroundings with a sinuous, single-story form that follows the natural terrain. Full-height glazing wraps around the structure to blur the boundary between indoors and out.

    As the flagship SMART Center campus, the building encompasses sustainable and green design principles that will be applied to all future SMART campuses as well. Powered with solar energy, the building comprises classrooms, health posts, studios, computer lounges, meeting rooms, a multipurpose auditorium, libraries, restaurants and other flexible spaces both indoors and out. The regional education hub will offer a rich curriculum spanning topics from blockchain technology and robotics to agriculture and linguistics.

    “Targeting the rural regions, these campuses will respect the integrity of rural aesthetics in sync with contemporary architectural design, maintaining the authenticity of the region, while encouraging progressive ideology,” the architecture firm said. “The contradictive play of scale between landscape and building blurs all the visual boundaries. The blend becomes an essential architectural language meant to erase the traces of architecture from the landscape and in return the landscape adopts the architecture as an extension of itself.”

    + Paul Kaloustian Studio

    Photography by Ieva Saudargaite and Paul Kaloustian Studio via Paul Kaloustian Studio

    View Photos at

    To Russia (hopefully) with love: Winemakers exchange could unlock market

    Meline Chalian
    Central Western Daily
    Friday
    To Russia (hopefully) with love: Winemakers exchange could unlock market
     
    by  Alex Crowe
     
     
    Orange wine and winemakers could be off to Armenia under a new partnership which aims to form close ties between the regions.
     
    Similar climatic conditions and shared goals for development would form the basis of a sister city-style relationship, according to Orange Region Vignerons Association president Debbie Lauritz.
     
    Mrs Lauritz said talks are under way between Armenian wine traders and educators and Orange winemakers to establish a relationship which would see winemakers participate in a work exchange.
     
    "We'd host one of their upcoming people and they'd host one of ours," she said.
     
    Mrs Lauritz said the "sharing of ideas and knowledge" would be mutually beneficial to establish what each region could do better for their high-altitude crops to flourish during warm summers and cold winters.
     
    She said the Armenian wine region, one of the oldest producing regions in the world, was of interest to Orange winemakers for its indigenous grape varietals and their potential to be imported here.
     
    Mrs Lauritz had the opportunity to try five different examples of Armenian reds during a meeting with Dr Simon Appleby, who visited Orange recently in an effort to foster trade agreements between the wine regions.
     
    The industry representative spoke to Orange City Council and Orange 360 about the tourism potential of close ties with Armenia, as well as meeting with several vignerons from Philip Shaw, See Saw Wines, Printhie Wines, Cumulus Wines and Colmar Estate.
     
    Dr Appleby said he sees potential for Orange wine to enter the Russian market and the key to break into the market is through Armenian expats who run a significant portion of the grocery and liquor trade.
     
    "Last year Russia imported $1 billion (US) of wine from abroad. Only $8.3 million of that was from Australia," he said.
     
    Colmar Estate's Bill Shrapnel said while they're still an emerging vineyard exporting to Russia would be "very positive" for larger players.

    Հայաստանին արգելվելու է իր տարածքում օտարերկրյան զորքե՞ր տեղակայել. ՌԴ դեսպանի խոսքը

    Meline Chalian
    • 18.12.2018

      •  

    • Հայաստան

      •  

    • arm

      •  

    • rus

    1
     60

    Հայաստանի տարածքում այլ պետությունների զինվորականների տեղակայման բացառման մասին դեռեւս վերջնական համաձայնություն չկա: Այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Հայաստանում ՌԴ դեսպան Սերգեյ Կոպիրկինը:


    Այսպես է նա մեկնաբանել նախօրեին Սերգեյ Լավրովի հայտարարությունը, որում վերջինս անդրադառնալով ՀՀ տարածքում տեղակայված կենսաբանական լաբորոտորիաներին: Լավրովն ասել էր, թե Մոսկվան և Երևանն ավարտում են փաստաթղթի նախապատրաստումը, որը երաշխավորելու է Հայաստանում օտարերկրյա զինծառայողների բացակայությունը։


    Դեսպանը հերքեց լուրերն առ այն, որ խոսքը Հայաստանի դեմ նոր արգելք դնելու մասին է: «Ո՞վ, ու՞մ, ի՞նչ կարող է արգելել, հայ-ռուսական հարաբերություններում խոսքը գնում է երկու սուվերեն, համահավասար պետությունների մասին», – ասաց նա:


    «Որքանով տեղյակ եմ, հայկական ու ռուսական կողմեր միջև երկխոսություն է գնում կենսաբանական լաբորոտորիաների շուրջ։ Այս հարցը մեզ անհանգստացնում է։ Հայկական կողի հետ երկխոսությունը բավականին կոնստրուկտիվ է, կա փոխըմբռնում։ Որևէ արգելքի մասին խոսք գնալ չի կարող», – ասաց Սերգեյ Կոպիրկինը՝ նշելով Ռուսաստանըբորոշակի մտահոգություններ ունի Հայաստանում ամերիկայ բիոլաբորատորիաների գործունեության վերաբերյալ։


    Օրեր առաջ մեկնաբանելով իրավիճակը, ՀՀ ԱԳՆ մամուլի խոսնակ Աննա Նաղդալյանը նշել էր, որ սանիտարահամարաճարակային վերահսկողության ոլորտում համագործակցությունը հայ-ռուսական երկկողմ օրակարգի մասն է կազմում:


    «Հայաստանը կատարում է մանրէաբանության ոլորտում գիտական ուսումնասիրությունների խաղաղ գործածմանն ուղղված իր բոլոր միջազգային պարտավորթույունները», – ասել էր ՀՀ ԱԳՆ խոսնակ Աննա Նաղդալյանը, մեկնաբանելով Ռուսաստանի ԱԳՆ ղեկավար Սերգեյ Լավրովիհայտարարությունը։


    Ավելի վաղ խնդրին անդրադարձել էր նաեւ ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը՝ նշելով, որ հայկական կողմը պատրաստակամ է ռուսաստանցի փորձագետներին թույլատրել մուտք գործել այդ լաբորատորիաներ եւ տեղում ծանոթանալ իրավիճակին:

    Armenia "turned down offer to buy Belarusian Polonez systems"

    Meline Chalian
    Defence Monitor Worldwide
    Saturday
    Armenia "turned down offer to buy Belarusian Polonez systems"
     
     
    Belarusian President Alexander Lukashenko has reveals that he offered Armenia to buy Belarusian Polonez missile systems – which Minsk also supplies to Baku – but Armenia turned down the proposal.
     
    He added that Armenia rejected the deal citing the fact that Yerevan has acquired Russian Iskander missile systems, RIA Novosti reports.
     
    Yes, for me, Azerbaijanis are no strangers, but you should not blame us for selling arms to Azerbaijan.
     
    According to Lukashenko, when the Belarusian side was testing the systems, they invited Armenians, Azerbaijanis and Russians to follow the process, Lukashenko added.
     
    During the test, he said, the Azerbaijani side expressed a wish to purchase the weapon.
     
    And we need to return the loan the Chinese have given us for [the project]. I then …. say (to Azerbaijan – Ed.): `Well, I will sell you the complex`, and I tell the Armenians (because I knew that there are going to be problems): `I am ready to supply you with a similar complex.` The Armenians refused, citing the fact that they have Russian Iskander systems," Lukashenko said. 2018 Global Data Point.
     
     
     

    Փաշինյանի իշխանական ծրագիրը. ենթարկել Արցախը եւ «կոտրել» բանակի հրամկա՞զմը

    Meline Chalian
    • 13.12.2018

      •  

    • Հայաստան

      •  

    • arm

    17
     251

    Հայաստան-Արցախ հարաբերությունները քաղաքական ղեկավարությունների մակարդակով հայտնվել են բավականին բարդ ու մարտահարավերներով լի քննության առջեւ: Արցախի ՊԲ հրամանատար Լեւոն Մնացականյանի հրաժարականի մասին լուրը եւ դրա հետեւում թաքնված գործընթացները ՀՀ-ԼՂՀ հարաբերությունների ամրությունը եւ ղեկավարությունների քաղաքական հասունությունը ստոգող թեստ է լինելու:


    Արացախի նախագահ Բակո Սահակյանը ժամանել է Երեւան եւ հանդիպել վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանի հետ: Թեպետ երկու նախադասությունից բաղկացած մամուլի հաղորդագրության մեջ շատ ընդհանրական ձեւակերպումներ են, այցի իրական նպատակը, ըստ մեր տեղեկությունների, ստեղծված իրավիճակը քննարկելն է ամենաբարձր մակարդակով:



    Ընտրությունների նեգատիվ նստվածքը


    Թեպետ Հայաստանում ԱԺ արտահերթ ընտրություններն ավարտվեցին վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած «Իմ քայլը» դաշինքի ջախջախիչ հաղթանակով, սակայն ընտրական գործընթացում արված սնակդալային հայտարարությունների բացասական հետեւանքները զգացվում են մինչեւ այժմ:



    Խոսքը, մասնավորապես, Փաշինյանի թիմակից Սասուն Միքայելյանի հայտնի՝ «թավշյա հեղափոխությունն ավելի կարեւոր էր, քան արցախյան պատերազմում հաղթանակը» հայտարարությանն ի պատասխան Արցախի պաշտոնական շրջանակներից հնչած կոշտ գնահատականների մասին է: Դրանց հետեւեց Նիկոլ Փաշինյանի նույնքան կոշտ հրապարակային արձագանքը՝ զուգորդված ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանին ուղղված «կարգի հրավիրի (Արցախի) կառավարության ներկայացուցիչներին և իրենց ուղարկի իրենց աշխատանքով զբաղվելու» հորդովով: Փաշինյանը, իհարկե, ներողություն խնդրեց Սասուն Միքայելյանի հայտարարության համար, սակայն կոշտ իր արձագանքով նաեւ ցույց տվեց՝ «ովքեր չեն կարող դատել» իր թիմակցին:


    Թերեւս Փաշինյանն այս առումով քիչ տարբերվեց իր կողմից այդքան չընդունված ՀՀԿ-ից, որի ղեկավար Սերժ Սարգսյանն իր իշխանության տարիներին, անտեսելով հանրային բացասական տրամադրությունները, ամեն կերպ պաշտպանում էր ոչ միանշանակ ընկալվող գործիչներին: Ներթիմային համերաշխության ու քաղաքական նպատակահարմարության սկզբունքը գերակայում էր հանրության հետ համերաշխության հրամայականին: Այս գործելաոճը, ի վերջո, խախտվեց հանրության հետ լեզու գտնելու բոլոր խողովակների աշխատանքը, որն էլ ապրիլ-մայիսյան հեղափոխական գործընթացների պատճառ հանդիսացավ:


    Հայաստանի նոր իշխանությունները թերեւս այս պահին «լողում են» լեգիտիմության մեջ եւ հանրության հետ համերաշխ լինելու խնդիր չունեն: Սա ժամանակավոր երեւույթ է, հատկապես եթե որդեգրվում է նախկինների՝ հանրային վստահությունը մաշող, իսկ երբեմն խժռող գործելաոճը՝ չնայած սխալներին ամեն գնով պաշտպանել սեփական թիմակցին եւ հարձակվել նրան քննադատողների վրա:



    Այնուամենյանիվ, Սասուն Միքայելյանի հայտարարության քննարդատության ու Փաշինյանի կոշտ արձագանքի հետ կապված լարվածությունը հաղթահարելու համար այդ օրերին, ըստ մեր ունեցած տեղեկությունների, Հայաստանից Արցախ են գործուղվել երկու բանագնաց՝ Ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղար, ծնունդով Արցախից Արմեն Գրիգորյանը եւ իր քեռին՝ ՀՀ ՊՆ գլխավոր ռազմական տեսուչ Մովսես Հակոբյանը: Նրանց բավականին սառն են ընդունել Արցախում եւ հետները խիստ տոնով խոսել: Բանագնացների առաքելությունը տապալվել է, իրավիճակը շարունակել սրվել այն անստիճան, որ Լեւոն Մնացականյանը սպառնացել է հրաժարականի դիմում գրել: Արցախի նախագահ Բակո Սահակյանը ժամանել է Երեւան ստեղծված իրավիճակն ամենաբարձր մակարդակով քննարկելու համար:


    Ազատվելու դիմում չի՞ գրել


    Մինչեւ այժմ ոչ միանշանակ ու հստակ չեն նաեւ Արցախից՝ Լեւոն Մնացականյանի հրաժարականի մասին խոսակցությունների հերքումները: Բակո Սահակյանի խոսնակ Դավիթ Բաբայանը չի հերքում ու չի հաստատում այդ լուրերը՝ միայն հորդորելով առաջնորդվել պաշտոնական տեղեկատվությամբ: «Ցանկացած տեղեկության համար պետք է այցելել Արցախի Հանրապետության նախագահի կայքէջ և առաջնորդվել միմիայն պաշտոնական տեղեկատվությամբ. մենք երբեք հասարակությունից որևէ բան չենք թաքցնում»,- գրել է նա Facebook-ի իր էջում՝ այսպիսով չհերքելով, որ Արցախում ներքին խժդժություններ կան, որոնք կարող են հանգեցնել Լևոն Մնացականյանի հրաժարականին:



    Կայծակնային արագությամբ տարածվող լուրերին անդրադարձել է նաեւ Արցախի Հանրապետության պաշտպանության բանակի հրամանատար, գեներալ-լեյտենանտ Լեւոն Մնացականյանը, որն այդ պաշտոնին էր նշանակվել 2015 թ-ին: Նա Tert.am-ի հետ զրույցում ասել է, որ իր պաշտոնից ազատվելու մասին դիմում չի գրել: «Ես դեռ ոչնչից տեղյակ չեմ», – ասել է նա՝ մեկնաբանելով իր պաշտոնանկության մասին շրջանառվող լուրերը:


    Լրատվամիջոցներից «Հրապարակ» թերթն էլ, թեմային անդրադառնալով, նշում է, որ Լեւոն Մնացականյանի փոխարեն Արցախի Պաշտպանության բանակի հրամանատար կնշանակվի Կարեն Աբրահամյանը՝ բանակի գլխավոր շտաբի պետը։ «Խոսակցություն կա, որ իրենց պաշտոններին հրաժեշտ կտան նաև ԱԱԽ քարտուղար Վիտալի Բալասանյանը և նախագահի խորհրդական Արշավիր Ղարամյանը։ Այսինքն՝ նրանք, ովքեր արձագանքել էին Սասուն Միքայելյանի հայտարարություններին և արժանացել Փաշինյանի զայրույթին», – նշում է թերթը հավելելով, որ ՀՀ նոր իշխանություններն Արցախի նախկին վարչապետ Արայիկ Հարությունյան տեսնում են Բակո Սահակյանի իրավահաջորդ։


    Արցախում դժգոհ են


    Սոցիալական ցանցերում ու մամուլում շարունակվում են ակտիվորեն քննարկել Լեւոն Մնացականայնի հնարավոր հրաժարակի մասին լուրերը: Մեկնաբանների մեծ մասը ափսոսանք է հայտնում, սակայն կան մարդիկ, որ կողմ են՝ նշելով բարձրագույն պաշտոնյաների ռոտիցիայի կարեւորությունը: Միեւնույն ժամանակ նրանք հստակ չեն նշում, թե արդյոք Մնացականյանի հնարավոր փոփոխությունը պայմանավորված է ռոտացիայի կարեւորությամբ, թե Հայաստանի առաջին դեմքի թիմակցի խոսքերին Արցախում խիստ արձագանքելով:


    Այսինքն՝ դեռեւս պարզ չէ, բարձրաստիճան զինվորականի պաշտոնից հնարավոր ազատման մոտիվները զուտ անձնական ամբիցիաների, թե մասնագիտական գրագետ հաշվարկի ու մտածված կադրային քաղաքականության արդյունք է: Սա չափազանց կարեւոր խնդիր է, քանի որ Մնացականյանի նման սպա պատրաստելու համար տասնյակ տարիներ են հարկավոր, իսկ Արցախում եւ Հայաստանում շատ չեն նման որակի, այն է՝ ակադեմիական կրթություն ստացած, ռազմարվեստին տիրապետրող եւ պատերազմի փորձ ունեցող, սպաները:


    Միեւնույն ժամանակ Արցախում դժգոհ են ստեղծված իրավիճակից: «Փաշինյանը փորձում է ամեն ինչ ենթարկել իրեն: Ձգտում է նրան, որ իր եւ իր թիմակիցների հայտարարություններին կամ գործերին, անգամ, եթե դրանք ակնհայտ սխալ են, չարձագանքեն ու լռելյայն ընդունեն ի գիտություն: Սա անձնական ամբիցիաների հարց է, որի իրացման արդյունքում, ցավոք, կարող է թուլանալ բանակն ու Արցախը», – նշում է մեր աղբյուրն Արցախից:


    Միեւնույն ժամանակ անհանգիստ է իրավիճակը նաեւ Արցախի շուրջը: Ադրեբջանը շարունակում է զինվել, ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավորվն այս օրերին այցելելու է Բաքու եւ համանախագահները սպասում են Երեւան-Բաքու ամենաբարձր մակարդակով բանակցությունների վերսկսմանը: Գործընթացում առկա դադարը պայմանավորված էր նաեւ Հայաստանում ստեղծված ներքին իրավիճակով: ԱԺ ընտրություններից հետո այն հանգուցալուծվել է, իսկ նոր իշխանությունները Փաշինյանի գլխավորությամբ ստացել են 70 տոկոս վստահության քվե: Իսկ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւը լավատեսություն է հայտնում, որ ստեղծվել են ԼՂ հիմնախնդրի կարգավորման համար բարենպաստ պայմաններ:



    Նիկոլ Փաշինյանի մոտ շրջապատից մեր աղբյուրները հայտնում են, որ Արցախի հարցում նա ավելի ռադիկալ է տրամադրված, քան նախորդ իշխանությունները: Այդ մասին բազմիցս պնդել է նաեւ Փաշինյանը՝ նշելով, որ Հայաստանին պետք չէ ուղղել փողզիջումներով ԼՂ հիմնախնդրի կարգավորման մասին կոչեր, քանի դեռ Բաքուն չի ասել, թե ինչ փոխզիջումների է պատրաստ:


    Այդ դեպքում հարց է առաջանում՝ ինչո՞ւ է ԱԺ ընտրություններից հետո լարվում Արցախի ղեկավարության հետ հարաբերությունը եւ այն դուրս մղվում հանրային քննարկումների դաշտ: Սա զուտ ամբիցիաների խնդի՞ր է, վնասարարությո՞ւն, թե՞ իսկապես Արցախում կան պատերազմով անցած ռազմական գործիչներ, որոնք չեն ցանկանում աներկբա ընդունել ՀՀ նոր, թեպետ հանրության աջակցությունը վայելող, բայց «մարտական անցյալ» չունեցող իշխանությունների դոմինանտությունը:


    Այնուամենյանիվ, ռազմական փորձագետ Կարեն Վրթանեսյանը, որը Փաշինյանի կառավարության անխնա քննադատներից է, կարծում է, որ Նիկոլ Փաշիյանի և նրա ղեկավարած «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցութան համար ամենակարևորը իշխանությունն է:


    «Հենց այդ պատճառով էլ ՔՊ-ում ապրիլյան հեղաշրջման հաջողումն ավելի կարևոր է, քան արցախյան ազատամարտում հաղթանակը», – նշում է նա ու հավելում, որ Փաշինյանին ԱԺ ընտություններից հետո, որի արդյունքում նա ստացավ 70% վստահության մանդատ, ամբողջական գերիշխանություն հաստատելու եւ անվերահսկելի դառնալու ճանապարհին կարող է խանգարել միայն Արցախն ու նրա ռազմա-քաղաքական ղեկավարությունը։ «Ուստի բնական է, որ ԱԺ-ից հետո Նիկոլի հաջորդ թիրախները՝ բանակ և Արցախ են լինելու», – նշում է նա: