Նյըւթ 0:29 - 1/Հուլիս/2017 https://urldefense.proofpoint.com/v2/url?u=http-3A__nyut.am_-3Fp-3D139525-26l-3Dam&d=DwIGaQ&c=clK7kQUTWtAVEOVIgvi0NU5BOUHhpN0H8p7CSfnc_gI&r=LVw5zH6C4LHpVQcGEdVcrQ&m=BppaoyIg_SXu4o_EmcIbK03lwMaXKRUup8VT37mNpOE&s=dsQf0tbs29tqDJbjGs_xFlHHmTpId1TlVvO2DZABlLs&e= Սիրելու բանաձևը և քաղաքականությունը Մեզ մոտ կացնային սկզբունքով է քաղաքականության մեջ. կամ` կաս, կամ` չկաս: Եթե դու իշխանություն չդարձար, ապա դու չկաս: Ծեծված բառով ասած` քաղաքական դիակ ես: Ու վերջ. քեզ ճար ու ճամփա չկա քաղաքականություն վերադարձի: Նույնիսկ կարծիք հայտնել էլ չես կարող. չէ՞ որ այլևս ձիու վրա չես: Ու դրա համար այնքան կոպիտ ենք ու այնքան բռի ենք: Կոպիտ ու բռի ենք մեր տեսակետների մեջ, մեր մտածողությամբ: Որովհետև մեր տեսահորիզոնն է փոքր, ու մեր սիրտն է վախեցած ու նեղ դարձած: Ուստիև քաղաքական մեր տեսակետների կամ քաղաքագիտական մեր գնահատականների մեջ պետք է գերիշխի էմոցիան: Եվ հիմնականում` բացասական էմոցիան: Ի վերջո, երեկ նա քո մրցակից հակառակորդն էր, ու դու հաղթեցիր նրան: Չէ՛, դու գետնեցիր նրան: Ինչո՞ւ այսքան երկար նախաբան եղավ: Որովհետև լսեցի Րաֆֆի Հովհաննիսյանին ու հասկացա, թե որքան է մեր քաղաքական, հասարակական, նաև հենց լրագրողական միտքը հետ մնում իր պատկերացումների մեջ: Հասկացա, որ կա մի աստիճան, որից մենք այլևս չենք կարողանում բարձրանալ: Դեմ ենք առնում բարոյական մի պատնեշի ու սկսում ենք տեղապտույտ տալ: Ու այդ տեղապտույտի մեջ ենք ահա արդեն քանի տարի կամ տասնամյակ: Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ինչի՞ մասին էր խոսում: Խոսում է այնպիսի արժեքների մասին ու այնպիսի բարձրությունից, որ, կներեք, ինձ մի պահ թվում էր, թե խոսքերը քամուն են տրվում: Նախ` Րաֆֆու աղոթքի այդ չարչրկված թեման: Ով չալարեց այս տարիների ընթացքում, դա հիշեց: Պատկերը պարզ էր, բառերը հասու էին ամենքին. Րաֆֆին գնաց ու Ծիծեռնակաբերդում աղոթեց, երբ ժողովուրդը հորդացած էր հրապարակներում: Բայց այստեղ խոսքն ավարտվում էր, այլևս չէին շարունակում, որ պետական ոստիկանական մեքենան իր մկաններն էր ցույց տալիս ու ամբողջ դաժանությամբ պատրաստվում էր գործի մեջ նետվել: Դե, հեշտ է ասել` գնայի՛ր մինչև վերջ, Րաֆֆի: Բայց, ա՛յ, եթե գնար, ու հատկապես եթե արյուն թափվեր, իսկ մեր երկրի պատմությունից հայտնի է, որ արյուն թափվելն էլ արդյունք չի տալիս. իշխանությունը մնում է իր տեղում նստած, ապա` ի՜նչ հայհոյանք, ինչ` է՛ս , է՛ն: Մի խոսքով` կեղծ է խոսակցությունը, և ավելի վատը` անազնիվ է իր բուն էությամբ: Կամ` Րաֆֆին, ասում են, որ քաղաքական դիակ է: Այդ ո՞վ մի օր քաղաքական դիակ չի դառնում. իսկ շատ հաճախ մարդկանց` դիակ դառնալու հաշվին չէ՞, որ ինչ–որ բան է կատարվում, զարգանում, ծնվում ու ընթանում առաջ: Սերմն էլ է մի օր դիակ դառնում, որպեսզի ցորենի հասկը ծփա: Րաֆֆի Հովհաննիսյանը խոսում է այն մասին, թե այդ ովքե՞ր են, որ բարոյական իրավունք ունեն հրել մարդկանց, հրել Ժիրայր Սեֆիլյանին, հրել իրեն, հրել ցանկացած մարդու: Թեկուզ հրողները լինեն ոստիկաններ (երևույթի ամենամեղմ կողմն է մատնացույց անում խոսքի մեջ. ծեծելը, խոշտանգելը անտեսում է): Բանն այն է, որ այս թեման կարևորում է Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, ի զարմանս շատերի: Դա էլ հա՞րց է, որ դրա մասին խոսես, էլ կարևոր թեմա չկա՞ այս երկրի քաղաքական դաշտում` կմտածեն շատերը: Բայց Րաֆֆի Հովհաննիսյանը այս հարցն է կարևոր համարում: Մենք չգիտենք, բայց նա գիտի, թե` ինչու: Գուցե սա՞ է մեր և նրա տարբերությունը: Մեր և արևմտյան քաղաքական դպրոց անցած, քաղաքական քաղաքակիրթ հարաբերություններ դավանող այս մարդու: Երեսպաշտությունն ու կեղծիքը ամեն տեղ է վատ: Վատ է նաև քաղաքականության մեջ: Ա՛յ, որ Րաֆֆիին մեղադրում են ապրիլի 9–ի համար, որ շարժումը մարեց, նա էլ մեղմ ձայնով, ժպտալով, համարյա ներողություն խնդրելու պես հարց է տալիս` եթե մեզ մեղադրում են , ապա որտե՞ղ էին մեղադրող ուժերը, ինչո՞ւ հրապարակում չէին: Ո՞ւր էր Հանրապետություն կուսակցությունը` իր լիդերով, ու՞ր էր Դաշնակցությունը, ո՞ւր էր…. Եվ այսպես շարունակ: Եթե ձեզ, իրոք, պետք էր, որ այս երկրում համակարգ փոխվեր, ու այն առաջ գնար, գայիք հրապարակ: Հնարավորություն էր ստեղծված, հնարավորությունը բաց չթողնեինք: Հիմա քաղաքական հնարավորությունների վերաբերյալ Րաֆֆու խոսքը` մոտավոր շարադրմամբ` եթե հաջորդ անգամ հնարավորություն լինի, ես չեմ լինելու: Բայց այդ հնարավորությունը չմսխենք: Պատկերացնո՞ւմ եք հայաստանյան քաղաքական դաշտում մի ուժ այդպես ասի: Ասի` թեկուզ առանց ինձ, բայց փոփոխություն լինի երկրի կյանքում: Իմ հավատը չի գալիս. ձերը` չգիտեմ: Հետո նա խոսեց էտի մասին: Ամեն ինչը պետք է էտվի, որպեսզի նորանա–թարմանա: Էտվեց նաև իրենց կուսակցությունը (ինչ ճիշտ ու գեղեցիկ բառ է ընտրված): Ու պատկերացնո՞ւմ եք` Րաֆֆին սիրով խոսեց իր կուսակցությունը լքած անձանց մասին: Խոսեց հարգանքով` բարի ժպիտը դեմքին: Հետո Րաֆֆին խոսեց հանրային ծառայության մասին: Խոսեց նոր վիճակի ու քաղաքական նոր բովանդակության մասին: Հետո վախեցրեց մարդկանց կուսակցապետությունից ու սերժապետությունից: Հետո զարմացավ, թե ինչպե՞ս կարելի է մարդը` հայրենիքի համար կռված ու այն ազատագրած մարդը, խանգարի այդ հայրենիքի առաջընթացին: Այնքան անկեղծ էր իր զարմանքի մեջ: Եթե մենք` ամենքս, Րաֆֆու նման մտածենք, մեր երկիրը կդառնա երկիր: Եվ այդ ժամանակ է արդեն, որ խորամուխ կլինենք Րաֆֆու սիրելու բանաձևի մեջ ու այն մի օր կբացահայտենք: Գոհար Սարդարյան
Author: Sonya Jalatian
Music: Nomad’s Land: Azniv Korkejian’s upbringing has taken her from Syria to Saudi Arabia to America, where her soft and distinct vocals have set her apart from other artists
The Independent - UK Saturday NOMAD'S LAND; Azniv Korkejian's upbringing has taken her from Syria to Saudi Arabia to America, where her soft and distinct vocals have set her apart from other artists, Andy Gill says by ANDY GILL Bedouine, Bedouine ??????????????? Download: Solitary Daughter; Nice And Quiet; Summer Cold; Heart Take Flight In an era of increasingly synthetic, programmed music, Richmond, Virginia's Spacebomb Records collective operates with a refreshingly analogue sensibility. Describing themselves as "a unified crew of arrangers and musicians, artists, scribes, vibe-gardeners and business men who feel it takes a village to produce a record", Spacebomb apply a detailed attention to the mood and meaning of each song, using a huge complement of local musicians to realise the lush, distinctive orchestrations devised by arranger Trey Pollard for Matthew E White's meticulous productions. Whatever a "vibe gardener" does - perhaps something akin to Bez's indefinable contribution to Happy Mondays and Black Grape? - I think every record label ought to have one, given Spacebomb's aesthetic hit-rate. Certainly, the label has developed a signature sound that's equally effective for smooth soul outings like White's own albums and his cover-versions collaboration with Flo Morrissey on Gentlewoman, Ruby Man, and more folksy, singer-songwriter projects such as Natalie Prass's eponymous debut album. It's the latter category into which Azniv Korkejian's equally sublime debut falls. Born in Aleppo of Armenian descent, Korkejian has every right to the sobriquet Bedouine, her nomadic upbringing having taken her from Syria to Saudi Arabia to America, where she eventually settled in LA as a sound-editor - skills employed here in the montage of street-noises at the end of "Summer Cold", a re-creation of the Syrian streets of her youth. But it's her voice that immediately grabs you, a warm, grounded delivery oozing devotional calm on the opener "Nice And Quiet", where lines like "When I'm on my way, I keep my feet nice and quiet for you" have the enigmatic charm of hermetic tribal spirituality. There are obvious affinities with the likes of Norah Jones and Katie Melua in Bedouine's tone and timbre, anchored here by loping bass and lightly brushed with tints of oboe and strings, before the crisp restraint of Smokey Hormel's guitar break brings the song home. It's a simply lovely start to the album, reinforced by the languid "soon-come" message of "One Of These Days", a plea for patience as regards both love and money. Its anti-materialist tone is taken up later in "Heart Take Flight", where fingerpicked acoustic guitar and what sounds like the crystalline high tones of glass harmonica accompany her ruminations. "Any more than what I have would be too much for me to feel free," she muses, an attitude reflected elsewhere in the nomadic instincts and drifting sensibility of "You Kill Me" and the repressive dread afflicting "Mind's Eye" ("I'm trapped and I can't find my way out of graven doubt"). The centrepiece of the album, however, is the impressive "Solitary Daughter", an affirmation of self-sufficiency and rejection of worldly distractions which in both its poetic locutions and vocal delivery seems to channel Laura Marling. "I'm not an island, I'm a body of water/Jewelled in the evening, a solitary daughter," sings Bedouine over a delicate web of fingerpicking, strings and occasional distant, yearning horn, adding warily, "If picked at by noon, by midnight I'm mined". It's the standout track on an album heralding a talent as intriguingly fully-formed and distinctive, in its own way, as Marling, Mitchell and Bush. This review appeared in yesterday's Independent Daily Edition
Sports: Three Armenian divers brace for European Championships in Kiev
PanARMENIAN.Net – Armenia’s national diving team is preparing to participate in the European Championships, to be held in Kiev, Ukraine on June 12-18.
Chief coach Hrachya Chandiryan on Friday, June 9 revealed that Lev Sargsyan and Azat and Vladimir Harutyunyan will represent Armenia in Kiev.
“The Harutyunyan brothers will compete in the synchronized diving event, while Sargsyan and Vladimir Harutyunyan will climb the 10-m platform,” Chandiryan explained.
“Making it to the top six would be an excellent result for us.”
The Armenian divers will depart for Ukraine on June 12.
The Scenarios of the Next War
- Comments – , 02:04
Sports: Mkhitaryan wins Goal of the Month again
Henrikh Mkhitaryan has continued his recent domination of Manchester United's Goal of the Month award by scooping the final accolade of the 2016/17 season.
The Armenian has won May's prize for his clever hooked finish for the Reds' second goal in the Europa League final against Ajax, helping United to sign off the campaign in style with European glory in Stockholm and making history as the only man ever to score in five different European games on the road for the club in a single campaign.
In a poll conducted on ManUtd.com, his instinctive effort in the showpiece in Sweden earned a whopping 68% of the final vote – ahead of Josh Harrop's fine strike against Crystal Palace (21%) and Marcus Rashford's sublime free-kick against Celta Vigo (8%).
Remarkably, it's the fifth time in the last six months that Mkhitaryan has landed the award after topping the vote with his scorpion kick against Sunderland in December and a breakaway effort against Wigan in the Emirates FA Cup in January before brilliant solo goals against Leicester City and Sunderland came out on top in February and April respectively.
It marks an impressive debut campaign for the former Borussia Dortmund playmaker – who has not only caught the eye with his goalscoring feats alone, having found the net 11 times in all competitions, but his overall contribution and influential displays too.
Mkhitaryan's success comes as fellow midfielder Paul Pogba, who also struck in the Europa League final against Ajax, has been named as May's Player of the Month.
Remind yourself who has taken home our Goal of the Month award every month throughout the season here…
Goal of the Month Winners 2016/17:
August: Jesse Lingard (v Leicester)
September: Juan Mata (v Leicester)
October: Paul Pogba (v Fenerbahce)
November: Paul Pogba (v Swansea)
December: Henrikh Mkhitaryan (v Sunderland)
January: Henrikh Mkhitaryan (v Wigan)
February: Henrikh Mkhitaryan (v Leicester)
March: Jesse Lingard (v Middlesbrough)
April: Henrikh Mkhitaryan (v Sunderland)
May: Henrikh Mkhitaryan (v Ajax)
Relive Mkhitaryan's goal against Ajax in our video above. Thank you to everyone who has voted in our polls throughout the season.
Silk Road: How Will Armenia Benefit?
- Interview – 17 May 2017, 22:55
Russian expert does not rule out official recognition of Azerbaijan as an aggressor state by OSCE MG Co-chairs
Armenpress News Agency, Armenia Saturday Russian expert does not rule out official recognition of Azerbaijan as an aggressor state by OSCE MG Co-chairs YEREVAN, MAY 20, ARMENPRESS. The addressed statement of the OSCE Minsk Group Co-chairs was an ultimatum warning to Azerbaijan, expertin MiddleEastandCaucasusaffairs Stanislav Tarasov told “Armenpress”, commenting on the May 18 statement of the Minsk Group Co-chairs, which says that according to information received from various sources, the Azerbaijani side fired a missile on the contact line on May 15 targeting a military object of the Armenian side. “Azerbaijan intentionally followed the policy of wrecking the current phase of the negotiations, because there are preconditions that are not in its interests. Azerbaijan deliberately pursues confrontation, and it’s difficult to predict what it expects from that. There are different versions. I would like to believe that it will not unleash a war, but a sharp aggravation of the situation is expected. When it will occur is unclear. It’s just necessary to be vigilant and be ready”, Tarasov said, adding that the recent steps by Azerbaijan seem to be a means to check the reaction of Moscow and Yerevan. Stanislav Tarasov does not rule out that in case of a resumption of another war it’s possible that the Minsk Group Co-chairs will officially recognize Azerbaijan an aggressor state. “The Minsk Group Co-chairs spoke out unprecedentedly sharply against Azerbaijan, which means that demonstration of aggression by Azerbaijan is expected. After the Minsk Group recognizes Azerbaijan an aggressor it’s rather possible that the international community or some countries recognize the independence of Nagorno Karabakh. The statement of the Minsk Group Co-chairs means that maybe they are preparing for a move”, the Russian expert said, adding that all the Co-chair countries are UNSC members, and if they recognize Azerbaijan an aggressor, Azerbaijan will not see Nagorno Karabakh even in its dreams. Syuzi Muradyan
Armenian president accepts government’s resignation
YEREVAN, May 18 (Xinhua) — Armenian President Serzh Sargsyan issued a decree on Thursday, accepting the resignation of the government led by Prime Minister Karen Karapetyan, Armenpress reported.
According to the Armenian constitution, the government has to resign on the first day of work of the newly elected parliament. The president then has to appoint a new prime minister within 10 days after the government's resignation, after which a new government must be formed within the next 20 days.
The newly elected parliament held its first session on Thursday.
Members of the incumbent government will continue fulfilling their responsibilities until their replacements are nominated.
Considering the recent agreement on forming a coalition between the ruling Republican Party and Armenian Revolution Federation Party, the new government could be formed by these two political forces.
On Wednesday, Eduard Sharmazanov, the spokesman of the ruling Republican Party, said that his party would suggest to the president that incumbent prime minister Karapetyan remain in office.
On April 2, Armenia held its first parliamentary elections following the referendum on constitutional changes that took place on December 6, 2015.
These changes have put the country on the course of becoming a parliamentary republic upon the expiration of the president's second term in April, 2018. The Republican Party of Armenia has a parliamentary majority, holding 58 of 105 seats.
Los Angeles County proclaims Armenian Genocide Day of Remembrance
Supervisor Kathryn Barger and the Board of Supervisors marked the 102nd anniversary of the Armenian Genocide by proclaiming a Day of Remembrance for one of the darkest chapters in human history, reports.
“The month of April and the celebration of the Armenian culture culminates in our Day of Remembrance, a day where we mourn, remember, and rejoice in the rebirth of a resilient people,” said Supervisor Barger.
Earlier this month, Supervisors Barger and Hahn introduced a motion proclaiming April as “Armenian History Month” in Los Angeles County – the home to the largest population of Armenians in the United States. The Armenian community continues to enrich the region through their leadership in the fields of business, agriculture, academia, medicine, government, and the arts.
Samantha Power joins #KeepThePromise campaign
Thank you for vowing to to be an upstander for human rights!
— Enough Project (@EnoughProject)
Former US Ambassador to the UN Samantha Power has joined the #KeepThePromise campaign and vowed to be an upstander for human rights.
Survival Pictures has launched the #KeepThePromise social impact campaign connected to the Armenian Genocide film The Promise.
A number of celebrities and human rights defenders have joined the #KeepThePromise to speak out against injustice like genocide and other human rights violations.