A Refuge in Lebanon: Refugees find hope rekindled at the Karagheusian Center

Catholic Near East Welfare Association (CNEWA) 
Dec 2018
A Refuge in Lebanon 

Refugees find hope rekindled at the Karagheusian Center 

by Doreen Abi Raad 

Click for more images

A maze of tangled electrical wires crisscrosses above the narrow streets. Motor scooters zip by as two boys unload produce from a van, making a delivery to a tiny convenience store. An elderly woman chats with a shopkeeper standing below her second-floor balcony, adorned with birdcages and a faded Armenian flag.

This is Bourj Hammoud, a suburb of Beirut, the capital of Lebanon. Settled by Armenians fleeing extermination in the Ottoman Empire in the beginning of the 20th century, the densely populated area remains home to their descendants, as well as thousands of Syrian refugees.

Talar, a young Syrian Armenian mother, fled her home in Aleppo in 2013 when terrorists seized the neighborhood where she had lived with her husband and their son Krikor, now 9 years old. The three rushed to a relative’s home about 15 minutes away.

After a month away, her husband went to check on their apartment.

“Everything was completely destroyed,” Talar says, still outraged. “There was nothing at all that my husband could retrieve.” The loss of their family photos and mementos was especially painful.

As the violence continued to spread, the young family believed they had no alternative but to flee to Lebanon. They settled in a one-room dwelling in Bourj Hammoud. Her husband, who had a thriving livelihood in Aleppo as a carpenter, found work in Beirut in his trade, but after a month of labor he was never paid by his employer.

He then took a job as a taxi driver. Again, after a month of work, his boss

refused to pay him. With no money for the rent, the family was evicted from their apartment.

“The landlord changed the locks and we couldn’t go back in. For the second time, we lost our home and everything we had.”

Yet Talar and her family have not fallen into despair; through the services and hospitality of the Karagheusian Socio-Medical Center, they have found a lifeline.

A splash of sunlight amid the gray concrete of this urban neighborhood, the yellow Karagheusian Socio-Medical Center is a Bourj Hammoud landmark, welcoming all in need.

Thanks to the center, the family now has a steady income and

a place to live. The organization found Talar’s husband a position as a custodian at an Armenian school that includes accommodation on the premises — and offered class enrollment for young Krikor. And through the center’s women’s group, Talar has found an outlet for much-needed social contact and services.

In these and many other ways, the center is helping those who have been uprooted to set their feet once more on firm ground — enabling them to find opportunities, rediscover community and rekindle hope.

The story of the Karagheusian Center begins after the death of 14-year-old Howard Karagheusian from pneumonia in New York City in 1918.

His Armenian American parents resolved to establish a humanitarian mission — the Howard Karagheusian Foundation — in their son’s memory, focusing at first on sheltering, feeding and educating orphaned children who had survived the Armenian Genocide. The organization has operated in Lebanon, Syria and Armenia ever since — now for more than 95 years.

A team of 40 doctors, plus a staff of 40, serves about 4,000 patients a month at the Bourj Hammoud clinic. Of those, 3,000 are Syrian refugees and 1,000 from the Lebanese host community. About two-thirds of the clinic’s current beneficiaries are Muslim. “The health center is available to everyone, because health is for all,” stresses Lebanon Field Director Serop Ohanian.

In Bourj Hammoud, the Syrian refugee population is still growing, notes Mr. Ohanian. They live in overcrowded conditions, typically with two or three families squeezed together in small, dismal apartments that rarely see the light of day. During Lebanon’s humid, cold and rainy winters, moisture hangs on concrete walls, frequently turning into mold, sparking respiratory conditions among residents.

“Their situation is catastrophic, and getting worse. We’re seeing more Syrian refugees entering into poverty,” Mr. Ohanian says.

Lebanon is an expensive country, a marked contrast for the refugees who were once accustomed to a low cost of living and a range of government-provided services in their native Syria. A recent survey released by EuroCost International found that Beirut ranked seventh globally, surpassing London and New York City, in terms of the cost of living. Lebanon’s economic stagnation is compounded by the refugee crisis, with more Lebanese also slipping into poverty.

Aside from the bustling medical clinic, the Karagheusian Center includes a social unit with the aim of providing support and encouragement to Christians living in Lebanon — Syrian refugees, Iraqi refugees and the local vulnerable host community — so they may have a dignified life. The team includes eight social workers.

The center’s social services include home visits in which care, food and clothing are provided, as well as health support at the clinic. It provides an after-school program, where children do their homework in an encouraging environment, complete with tutoring. Schoolbooks have been provided to 750 Syrian Armenian and Lebanese Armenian children.

In the summer, the center hosts a day camp that includes activities, outings and remedial classes so children can enjoy their summer. In 2018, there were 390 camp participants. Additionally, psychological support is provided to Armenian Syrian and marginalized host community children with special needs as a way of reducing their ordeals.

The Karagheusian Center also offers vocational training for women in specialties such as hairdressing, cooking and urban agriculture so they may have the opportunity to help their families materially. Language classes in English and French ease their adaptation to Lebanon’s trilingual environment — Arabic, English and French.

As part of the women’s empowerment program, each week the center hosts three groups, with respective sessions on specific days for Syrian Armenian refugees, Lebanese Christians and elderly women in general.

In the auditorium of the neighboring Armenian Evangelical Shamilian Tatigian School, some 150 Syrian Armenian women begin arriving for their weekly gathering, chatting with each other, as if catching up with old friends. Announcements for upcoming activities include a day trip to Harissa, the shrine of Our Lady of Lebanon.

Some 80 percent of the women are from Aleppo; others had fled from Kessab and Latakia near the shores of the Mediterranean. Most have been in Lebanon for as many as six years.

Mr. Ohanian personally introduces that day’s special guest speaker: Camille Salame, M.D., a neurosurgeon visiting Lebanon, his homeland, from Norwich, Connecticut.

Women listen with rapt attention to Dr. Salame’s presentation on back and neck pain. Some mothers pace, carrying fussy babies. A blonde, curly-haired toddler romps with her arms outstretched, her tiny feet pitter-pattering the floor, relishing the open space.

Concluding his talk with open questions from the group, Dr. Salame invites women with special back and neck concerns to accompany him to the Karagheusian clinic for a consultation.

“This is CNEWA in action,” he says, strolling with them to the sunny yellow building. Dr. Salame has been a longstanding donor to CNEWA.

“This is an oasis of hope,” he says of the center and its mission. “This is what keeps people attached to life: They know they have a place to go to that’s working for them all the time, working for them on their behalf. That keeps their spirit going. It takes a big heart to create big things. We need more of this in Lebanon.”

Of the 25 women he met with individually for consultations immediately after his lecture, Dr. Salame says, “I enjoyed talking to each one.” Although all had back- or neck-related issues, he says only one case was serious enough to possibly require a need for surgery. Center staff made notes on her chart, to begin pursuing this treatment.

In the clinic’s courtyard, Talar sways her younger son, Christ, nearly 2 years old, in his stroller as she waits to meet with Dr. Salame. She wants to ask him about the neck and arm pain she has been experiencing.

Being part of the women’s group at Karagheusian “has changed my life,” the young mother says. “We’re living in a small room, and I see only the four walls. But when I come here each week, it lifts me up.” She credits the center for her renewed strength and cheer.

Elizabeth, 58, also waits to meet with the visiting doctor about her back pain. She and her husband came to the safety of Lebanon in 2012 from Aleppo after their house became unlivable, with no water or electricity.

Before the war, life had been comfortable. Elizabeth’s husband was a jeweler, and they owned their spacious four-bedroom apartment.

Now they are living in a small, one-room dwelling. At 65 years old, Elizabeth’s husband now works at an auto repair garage. The hours are long; the labor, grimy and physically intensive.

“At a time when he should be thinking of retiring, he’s working so hard and comes home exhausted,” she says, love and concern written across her eyes. He also suffers from back pain, she says.

“And we’re barely able to cover our rent,” she adds.

“This group really helps us to overcome our difficulties,” she says of the women’s meetings and group therapy sessions. “So many of us were psychologically disturbed because of what we’ve gone through. When we came here, I felt so alone. But through the center, I’ve made many friends.”

Although Karagheusian is a secular organization, the Christian message is evident.

“We encourage them to give glory to God for everything,” social worker Janine Tanilian says of the organization’s women’s groups. “Even though they are in a really bad situation, they can thank God because they are alive, their children love them and these days will pass and the sun will shine.”

Lebanon’s refugee crisis has posed a tremendous challenge for the many churches present there. Efforts to care for the refugees abound, but resources are scarce and fatigue impacts even the most generous. To serve the Syrian Armenian population who fled to Lebanon, a committee comprised of members from the Armenian Apostolic, Armenian Catholic and Armenian Evangelical churches was formed to better reach the displaced families. The three churches entrusted the Karagheusian Medico-Social Center to be the coordinator of aid and to provide the needed support; after all, their congregations — for generations — have been receiving medical and social services from the Karagheusian Foundation.

“We have seen lives changed for the better with the direct support of CNEWA and through the collaboration and coordination between the church, our organization and CNEWA. The hopeless have received hope,” says Field Director Mr. Ohanian.

Bishop George Assadourian, who serves with the Armenian Catholic Patriarchate, praised the Karagheusian Center, noting that its “presence and continuity is of great importance to the poor population who are being served,” whether members of the host community or refugees.

“We would encourage their work and recommend all support to the organization to keep doing its good work toward the disadvantaged population,” Bishop George added.

“I want to thank God for the work Howard Karagheusian did and will continue to do,” says the Rev. Raffi Messerlian, pastor of the Armenian Evangelical Church of Nor Marash in Bourj Hammoud.

“I believe that what they did and what they provided was very important and very essential,” he adds, “and I see that the heart of their outreach is keeping the dignity of human beings by trying to provide some of the basic needs necessary for individuals.”

The Rev. Sarkis Sarkissian, chair of the religious committee of the Armenian Apostolic Prelacy in Lebanon, commended the organization. “In the midst of social and economic hardship, this organization was a refuge to all who sought help,” he says. With its medical and social services, the center “has improved the lives of the community members and has brought considerable changes in the lives of so many.”

During the influx of Syrian refugees to Lebanon, “they were the only social organization to lend their helping hand and receive all the refugees equally,” Father Sarkissian added.

“We, as the Armenian prelacy, highly appreciate what the center did for more than seven years for the refugees and also for the host community members. We also thank [CNEWA] for funding most of the projects the center offered to the refugees and host community members.”

Back at the center, the women’s group members also express gratitude; they have found a stable foothold from which to look to the future.

“I can’t stop thinking of my memories,” Talar says wistfully. “But I thank God we are alive. We have to open a new page every day and not look back.”

While she hopes her family may one day resettle in the West, she is happy that they have found some stability in the present — especially for their children.

“Everything from the past is gone, but for the sake of our kids we have to be strong. My dream is for my sons to have a good future, doing something that they love.”

Elizabeth, too, expresses quiet resolve. “I don’t know what is going to happen tomorrow,” she says.

“The future looks dark. But because I have faith in God, I know that he will help me to cross through these times.”

Doreen Abi Raad is a freelance writer in Beirut. She has written for Catholic News Service and the National Catholic Register.

http://www.cnewa.org/default.aspx?ID=3975&pagetypeID=4&sitecode=HQ&pageno=1&fbclid=IwAR2wZu7Xx1Z8c96Q8oHcIX6_paqvy8FHWIR4CSox8l1e7HmFP38OINJP6nU

Verelq: Թո՛ղ Հայաստանի յուրաքանչյուր քաղաքացի զգա փոփոխությունների դրական շունչը. ՀՀ նախագահ

  • 01.01.2019
  •  

  • Հայաստան
  •  

     

1
 69

ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանը շնորհավորական ուղերձ է հղել Ամանորի և Սուրբ Ծննդյան տոների առթիվ:


«Հայաստանի Հանրապետության հարգելի՛ քաղաքացիներ,


Աշխարհասփյուռ սիրելի՛ հայրենակիցներ,


Պատմություն դարձող 2018 թվականը մեծ փոփոխությունների, փորձությունների, սպասումների և հույսերի տարի էր:


Մենք ականատես եղանք մեր ժողովրդի լավագույն հատկանիշների՝ միասնականության, համախմբվածության, բարձր բարոյական և քաղաքացիական ոգու դրսևորումների:


Շուտով ունենալու ենք նոր խորհրդարան և նոր կառավարություն:
Նրանց գործունեության հաջողությունը մեծապես կախված է լինելու Հայաստանի քաղաքացուց: Քաղաքացու աջակցությունից և հասարակական, քաղաքական, տնտեսական, մշակութային կյանքին նրա ակտիվ մասնակցությունից:


Հայաստանը իրոք կարո՛ղ է դառնալ երկրագնդի ամենապայծառ կետերից մեկը նորարարական գաղափարների կիրառման, մշակույթի, գիտության, տնտեսության և այլ ոլորտներում:


Սակայն այդ ուղին հեշտ չի լինելու:


Կլինեն նաև դժվարություններ, հաճախ պայմանավորված մեզնից անկախ գործոններով, այդ թվում՝ աշխարհաքաղաքական իրողություններով:


Եվ ես բոլորիս մաղթում եմ սթափություն, կազմակերպվածություն, առողջ դատողություն, պատասխանատվություն և հանդուրժողականություն:
Սրանք են հաջողության հասնելու բանալիները:


Հայաստանի ու Արցախի անվտանգությունը և ինքնիշխանությունը, Արցախի հիմնահարցի արդարացի լուծումը շարունակելու են գերակա լինել մեր կյանքում:


Մենք ապրում ենք այն խորին գիտակցումով, որ, անկախ մեր ծննդյան վայրից, ունենք մեկ Հայրենիք:


Այդ Հայրենիքը մենք պետք է ծաղկեցնենք համատեղ ուժերով՝ Հայաստանի, Արցախի ու Սփյուռքի միասնական ջանքերով:


Մենք պետք է հոգ տանենք ազգային ինքնության հիմնասյուների՝ մեր մշակույթի, կրթության, հոգևոր և ընտանեկան արժեքների մասին:


Այս գործում առանցքային դեր է կատարում մեր Սուրբ Եկեղեցին:


Պետք է ավելի հոգատար լինենք մեր պատմական և ազգային ժառանգության, մեր բնության, գյուղի, քաղաքի և ընդհանրապես մեր երկրի նկատմամբ:


Սիրելի՛ հայրենակիցներ,


Այս պահին հոգով և մտքով բոլորիդ հետ եմ, բոլորիդ կողքին՝
սահմանում կանգնած զինվորի և սպայի, շտապ օգնության մեքենայում և հիվանդանոցում հերթապահող բժշկի, ծառայություն իրականացնող ոստիկանի,
հրշեջի, հացթուխի և տաքսու վարորդի, գյուղացու և բանվորի, գիտնականի, արվեստագետի և մյուսների:


Հատկապես մտահոգված եմ դժվար ապրող ընտանիքների համար:


Նրա՛նց, որ դեռ տուն չունեն, նրա՛նց, որ ապրում են սահմանամերձ բնակավայրերում:


Մտահոգ եմ վիրավորների, հիվանդների համար:


Մաղթում եմ հոգսերի թեթևացում:


Թող գալիք տարում ձեզնից յուրաքանչյուրի առջև բացվեն հաջողության դռները:


Թո՛ղ Հայաստանի յուրաքանչյուր քաղաքացի զգա փոփոխությունների դրական շունչը:


Մեզ բոլորիս պետք է առաջնորդի հետևյալ նշանաբանը. «Կարողացել են ուրիշները՝ կարող ենք նաև մենք, չի կարողացել ոչ ոքաշխարհում՝ մենք կլինենք առաջինը»:


Մեր հայրենիքին մաղթում եմ խաղաղություն, մեր ընտանիքներին՝ առողջություն, հաջողություն, բարեկեցություն ու երջանկություն, մանուկներին՝ ծիծաղ ու խինդ, տարեցներին՝ արժանապատիվ հանգիստ:


Թող գալիք տարում ձեզնից յուրաքանչյուրը, ձեր հարազատները, ընտանիքները, Հայաստանի յուրաքանչյուր քաղաքացի, աշխարհի յուրաքանչյուր հայ կարողանա երազել և իրականացնել իր երազանքները:


Շնորհավոր Նոր տարի»:

Verelq: Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Բ-ն շնորհավորական ուղերձ է հղել Ամանորի կապակցությամբ

  • 01.01.2019
  •  

  • Հայաստան
  •  

     

1
 70

Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ-ն շնորհավորական ուղերձ է հղել Ամանորի կապակցությամբ: 

Ուղերձում ասված է.


«Սիրելի բարեպաշտ ժողովուրդ ի Հայաստան, Արցախ և ի Սփյուռս,


Ամանորի բերկրալի առիթով Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնից ողջունում և Հայրապետական Մեր սերն ու օրհնությունն ենք բերում ամենքիդ: Ջերմ զգացումներով Մեր բարեմաղթանքներն ենք հղում այս պահին ծառայության վայրում իրենց պարտականություններն իրականացնողներին, հայրենյաց սահմանները անառիկ պահող մեր բանակի սպաներին ու զինվորներին, եկեղեցիներում աղոթքի համախմբվածներին, տոնական սեղանների շուրջ հավաքված Մեր բոլոր զավակներին:


Նոր տարվա սեմին գոհություն ենք հայտնում Աստծուն, որ անցնող 2018 թվականին խաղաղ պահեց մեր հայրենիքը և աշխարհասփյուռ մեր ժողովրդին, օրհնեց բարիքով, արդար վաստակով և ձեռքբերումներով՝ ազգային ու եկեղեցական կյանքում: Գոհություն ենք առ Աստված բարձրացնում նաև, որ մեր ժողովրդի ազգասեր ոգու և ողջամտության շնորհիվ խաղաղ ընթացք ունեցան քաղաքական զարգացումները մեր երկրում, և մենք այսօր 2019 թվականը դիմավորում ենք դրական տեղաշարժերի սպասումներով:


Ամեն նոր տարի նոր սկիզբ է, որը լի է նորի ակնկալությամբ, ավելի լավի ու կատարյալի ձգտումով: Նոր տարվա հետ կապում ենք այն ամենը, ինչը կուզենայինք բարեփոխել, կարգավորել և շուտով տեսնել մեր նպատակների իրականացումը: Բարեփոխումների պահանջը և քաղաքացիական նախանձախնդրությունը, որ առկա են այսօր մեր կյանքում, անկասկած, բարի արդյունքներ պիտի բերեն, առավել խնամք, առավել ջանք ու ձգտում՝ ամրապնդելու հիմերը իրավական պետության, արդար, օրինահարգ հասարակության, շենացնելու մեր երկիրը և համայն ազգային կյանքը: Սա է մեր ուղին, որը հաստատուն պիտի պահենք՝ միշտ հիշելով, որ Հայաստանի զարգացումը և հզորությունը ազգային մեր իղձերի իրագործման առանցքն է և պայմանը Արցախի ապահովության և Սփյուռքի կենսունակության:


Սիրելիներ, այս պահին, երբ բարի սպասումների հետ մեր մտահայացքը ուղղված է գալիքին, մեր ծրագրերին ու անելիքներին, հայրական հորդորով փոխանցում ենք ձեզ մեր Տիրոջ կենարար պատգամը. «Այս եմ պատվիրում ձեզ, որ սիրեք միմյանց» (Հովհ. ԺԵ 17): Մեր կյանքը իմաստավորվում է տերունապատվեր սիրո առկայությամբ: Որտեղ սերն է, այնտեղ հավատն է զորանում, այնտեղ հույսն է առատանում, համերաշխությունը արդարությամբ ու բարի գործերով պտղաբերում: «Սերը երբեք չի անհետանում» (Ա Կորնթ. ԺԳ 8),- ասում է առաքյալը: Այո՛, այն թթխմորի նման աճում է, դառնում կորով, անդուլ ջանք, հանձնառություն, որոնցով պիտի ապահովվի մեր կյանքի վերընթացը:


Այս մտորումներով և հոգու ուրախությամբ պատգամում ենք մեր բարեպաշտ ժողովրդին՝ սիրով ու լավատեսությամբ, միմյանց աջակից շարունակել ապրել ու գործել և նվիրյալ ջանքեր ներդնել ի զորացում հայրենի մեր երկրի և հոգևոր ու ազգային մեր կյանքի:


Մաղթում ենք խաղաղություն աշխարհին, խաղաղություն՝ մեր հայրենիքին, անսասանություն՝ մեր պետականությանը, շնորհառատ օրհնություն՝ աշխարհասփյուռ ազգիս հայոց և բոլոր ժողովուրդներին: Թող 2019 թվականը ուրախություն բերի մեր ընտանիքներին և առաջընթաց ու ձեռքբերումներ՝ մեր կյանքին:


Շնորհավոր նոր տարի»:

Verelq: Փաշինյանի ուղերձը. 2019 թվականը պետք է դառնա անհատական ջանքի հաղթանակի տարի

  • 01.01.2019
  •  

  • Հայաստան
  •  

     

1
 78

Վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը շնորհավորական ուղերձ է հղել Ամանորի և Սուրբ Ծննդյան տոների առթիվ:


«Սիրելի ժողովուրդ, Հայաստանի Հանրապետության հպարտ քաղաքացիներ, Արցախի Հանրապետության հպարտ քաղաքացիներ, Սփյուռքի հպարտ հայություն.


Ահա և անցավ 2018 թվականը: Սա մի տարի էր, որ մնալու է համաշխարհային և հայ ժողովրդի պատմության մեջ, յուրաքանչյուր հայի հիշողության մեջ՝ որպես ժողովրդի իշխանության հաստատման, քաղաքացիական արժանապատվության, լավատեսության ու պետականության հաղթանակի տարի:


2018-ը մի տարի էր, երբ հայաստանաբնակ թե սփյուռքահայ, մեծ ու մանուկ, կին թե տղամարդ, գյուղաբնակ թե քաղաքաբնակ՝ միավորվեցին մեկ ընդհանուր նպատակի շուրջ և կերտեցին մեկ ընդհանուր հաղթանակ, որն ի վերջո դարձավ ազգային միասնության մի բացառիկ նվաճում:


2018-2019 թվականների այս սահմանագծին ուզում եմ ձևակերպել, ուրեմն, այն խնդիրը, որ դրված է մեր առաջ. 2019 թվականը դարձնել նույնքան սիրելի ու հարազատ, նույնքան հիշարժան և հաղթառատ, որքան եղավ 2018 թվականը:


Եվ հարկ եմ համարում արձանագրել, որ անցնող տարին ոչ թե մեր հաղթանակների գագաթն էր, այլ ընդամենը ստորոտը, ոչ թե մեր երթի եզրագիծն էր, այլ ընդամենը մեկնարկը:


2019 թվականին մենք պետք է նվաճենք նոր բարձունքներ, արձանագրենք նոր հաջողություններ և առաջին հերթին մեր երկրի սոցիալ-տնտեսական կյանքում:


2019 թվականի մեր հիմնական խնդիրը տնտեսական հեղափոխությունն է, նրա արդյունքներն ավելի ու ավելի տեսանելի դարձնելը: Բայց եկող տարին նույնպես մեր հաղթանակների գագաթնակետը չի լինելու, ոչ թե այն պատճառով, որ մեր թռիչքը ցածր է լինելու, այլ այն պատճառով, որ մեր ազգային և պետական հավակնությունները լինելու են բարձր, ավելի բարձր, ավելի ու ավելի բարձր:


Սրանում է Հայաստանում տեղի ունեցած ոչ բռնի, թավշյա, ժողովրդական հեղափոխության առանցքային իմաստը: Երբ ժողովուրդը հավատում է իր միասնության ուժին, իր անցյալի և ապագայի ուժին: Մենք հավատում ենք մեր ամեն քաղաքացու ստեղծարար տաղանդին և 2019 թվականը պիտի դառնա հենց ստեղծարար տաղանդի հաղթանակի տարի, երբ ամեն անհատ, Հայաստանի Հանրապետության ամեն քաղաքացի, Հայաստան ներգաղթած ամեն մի հայ իրեն տեսնում է ոչ թե սպառողի, այլ արարողի դերում, ոչ թե հետևորդի, այլ առաջնորդի դերում, ոչ թե հարկ թաքցնողի, այլ հարկ վճարողի դերում, ոչ թե գործազուրկի, այլ աշխատողի դերում, ոչ թե աղքատի, այլ աղքատությանը հաղթողի, աղքատության հետ չհաշտվողի, աղքատությունը ստեղծարար մտքով, արդար աշխատանքով հաղթահարողի դերում:


2019 թվականը պետք է դառնա անհատական ջանքի հաղթանակի տարի, մտքի ու աշխատանքի համադրման տարի: Եվ ուրեմն, ամանորյա այս օրերին մեր տրամադրությունը պետք է նոր ուժով ու եռանդով լիցքավորի բոլորիս, նոր լավատեսությամբ և սիրով համակի մեր հայրենիքն ու ժողովրդին:


Սիրելի հայրենակիցներ,


Ամանորյա այս երեկոյին ուզում եմ առանձնահատուկ ողջույններ հղել առաջնագծում և սահմանին կանգնած մեր բոլոր զինվորներին, սպաներին, գեներալներին, ովքեր աչալուրջ հսկում են մեր ամանորյա անդորրը:


Ողջունում եմ Հայաստանի ոստիկանության, ազգային անվտանգության ծառայության, արտակարգ իրավիճակների, արդարադատության նախարարության այն ծառայողներին, ովքեր ամանորյա այս րոպեներին իրենց ծառայական պարտականություններն են կատարում՝ ապահովելով մեր ժողովրդի անվտանգությունը:


Ողջունում եմ մեր այն բուժաշխատողներին, էներգետիկայի, հեռահաղորդակցության, տրանսպորտի ոլորտի այն աշխատողներին, և ընդհանրապես բոլոր այն մարդկանց, ովքեր Ամանորը դիմավորում են աշխատանքային պարտականությունները կատարելիս:


Եվ ի վերջո ողջունում եմ Հայաստանի Հանրապետության բոլոր քաղաքացիներին, մեր բոլոր հայրենակիցներին՝ Հայաստանում, Արցախում և սփյուռքում:


Սիրում եմ բոլորիդ, հպարտանում եմ բոլորովդ և խոնարհվում եմ բոլորիդ առաջ:


Ժպտացեք իրար, սիրելի՛ հայրենակիցներ, որովհետև Նոր տարին, ահա, եկավ:


Շնորհավոր Ամանոր և Սուրբ Ծնունդ:


Եվ ուրեմն՝ կեցցե՛ Ազատությունը, կեցցե՛ Հայաստանի Հանրապետությունը, կեցցե՛նք մենք և մեր երեխաները, որ ապրում ենք և ապրելու ենք Ազատ և Երջանիկ Հայաստանում»:

Հայ դիրքապահների ուղղությամբ արձակվել է ավելի քան 97.000. տարին առաջնագծում

  • 03.01.2019
  •  

  • Հայաստան
  •  

1
 77

2018 թվականին արցախա-ադրբեջանական հակամարտ զորքերի շփման գծում տիրող իրադրությունը պայմանականորեն կարելի է համարել հարաբերական կայուն: Այս մասին հայտնում է Արցախի ՊՆ-ն:


2018-ի ընթացքում կատարված հսկայածավալ ինժենարա-ամրաշիանական և առաջնագիծը տեսադիտարկման համակարգերով կահավորման աշխատանքների արդյունքում գրեթե իսպառ վերացել է հակառակորդի կողմից դիվերսիոն ներթափանցման փորձերի հավանականությունը: Բացառությամբ հունվարի 25-ի դեպքի, երբ ՊԲ հարավարևելյան (Կուրոպատկինո) ուղղությամբ տեղակայված դիրքերից մեկի պաշտպանական հատվածում ՊԲ առաջապահ ստորաբաժանումների կողմից հավաստանշվել է ադրբեջանական հետախուզադիվերսիոն ներթափանցման փորձ և հետ շպրտվել, տարվա ընթացքում հակառակորդը նմանատիպ քայլեր չի ձեռնարկել:


Առաջնագծում տիրող հարաբերական հանգիստ իրադրությունն էլ ավելի է կայունացել Տաջիկստանի մայրաքաղաք Դուշանբեում սեպտեմբերի 28-ին ԱՊՀ պետությունների ղեկավարների խորհրդի նիստին ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի և ԱՀ նախագահ Իլհամ Ալիևի միջև տեղի ունեցած հանդիպման արդյունքում, երբ կողմերի միջև ձեռք է բերվել սահմանային գոտում լարումն իջեցնելու և օպերատիվ կապ հաստատելու մասին պայմանավորվածություն: Այսպես՝ եթե մարտից մինչև օգոստոս ընկած ամիսներին ադրբեջանական զինուժը շփման գոտում հրադադարի պահպանման ռեժիմը, բացի հրաձգային զինատեսակներից, խախտում էր նաև տարբեր տիպի նռնականետերից, ապա դրանից հետո ընկած ժամանակահատվածում կիրառում էր միայն բացառապես հրաձգային զինատեսակներ:


Ընդհանուր առմամբ, ըստ ՊԲ օպերատիվ տվյալների ամփոփագրի, 2018 թվականին արցախա-ադրբեջանական հակամարտ զորքերի շփման գծում հակառակորդի կողմից հրադադարի պահպանման ռեժիմը խախտվել է շուրջ 10.000 անգամ, որի ընթացքում հայ դիրքապահների ուղղությամբ արձակվել է ավելի քան 97.000 կրակոց` հրաձգային զինատեսակներից բացի կիրառելով նաև տարբեր տիպի նռնականետեր (25 արկ):


2018թ. ընթացքում ՊԲ առաջապահ զորամասերը վստահորեն իրականացրել են իրադրության վերահսկողությունը սահմանի ողջ երկայնքով՝ պատվով կատարելով Արցախի Հանրապետության սահմանների անձեռնմխելիության ու բնակչության խաղաղ կենսագործունեության ապահովման իրենց առաքելությունը:

Turkey blames a journalist for ‘anti-state journalism’

AHVAL News
Jan 4 2019
Turkey blames a journalist for 'anti-state journalism'

Turkish authorities filed a lawsuit against journalist Esra Solin Dal over charges of "being a member of a terrorist organisation" and "doing journalism against the state", pro-Kurdish Mezopotamya Agency reported on Friday. 

Turkish police on Oct. 9 arrested Esra Solin Dal, a reporter of the pro-Kurdish Mezopotamya Agency, along with 141 people in the southeastern province of Diyarbakır. She was released later but the authorities launched an investigation into the detainees after the mass arrest. A court in Diyarbakır accepted the indictment prepared by the prosecutors immediately after the investigation. 

During Turkey's military operation in northern Syria's Afrin last year, Dal asked appointment from the human rights organisations to get information on the child and women deaths that took place as a result of armed clashes. The indictmen called this "an activity in favour a terrorist organisation" and "a gross slander against the Turkish Armed Forces".

She also asked for an appointment from the Armenian musician Yervant Bostancı to speak on the Armenian Genocide and the indictment described it as "doing journalism against the state", Mezopotamya said.

The indictment concluded that Dal was working for Kurdistan Communities Union (KCK), which Turkey sees as a component of the armed Kurdistan Workers' Party (PKK) that waged a decades-long insurgency in the country. 

Some of Dal's photographs from meetings, while she was reporting on the ground, were presented as evidence by the prosecutors to prove that she was attending illegal protests, the news agency said. 

A Turkish prosecutor demanded a prison term between 7.5 and 15 years for the journalist.

Dal denied any links to the terrorist organisations. Speaking to Artı TV, Dal said Turkish police raided her home four times in the last two years. 

"I was taken into custody several times. They charged me with different allegations every time. But after the Oct. 9 arrest, the prosecutor prepared a scandalous and tragicomic indictment against me " Dal told Artı TV. "This time, they blame me for allegedly working in the press committee of the KCK. I must say, this is completely tragicomic," she added. 

CEC: 20 newly elected deputies lay down their mandates

Panorama, Armenia
Jan 4 2019

20 newly elected lawmakers of the new Armenian parliament, including 18 members of the My Step bloc led by Acting PM Nikol Pashinyan, have laid down their mandates, spokesperson of the Central Electoral Commission (CEC) Armen Smbatyan said at a special session on Friday.

The two other MPs who have submitted self-withdrawal applications represent the Bright Armenia party, he said.

The new National Assembly is set to hold its first session on 14 January.

The full list of MPs who laid down their mandates is presented below:

My Step bloc
Nikol Pashinyan, Acting Prime Minister
Tigran Avinyan, Acting Deputy Prime Minister
Arayik Harutyunyan, Acting Minister of Education
Suren Papikyan, Acting Minister of Territorial Administration
Zaruhi Batoyan, Deputy Minister of Labor and Social Affairs
Eduard Aghajanyan, Chief of Government Staff,
Romanos Petrosyan, Governor of Kotayk Province
David Sanasaryan, Head of the State Oversight Service
Hakob Arshakyan, Acting Minister of Transport, Communication and Information Technologies
Arsen Torosyan, Acting Minister of Health,
Garik Sargsyan, Governor of Ararat Province
Erik Grigoryan, Acting Minister of Nature Protection
Gnel Sanosyan, Governor of Gegharkunik Province
Trdat Sargsyan, Governor of Vayots Dzor Province
Andrey Ghukasyan, Governor of Lori Province
David Gevorgyan, Governor of Aragatsotn Province
Narek Babayan, Chairman of the State Property Management Committee
Feliks Tsolakyan, Acting Minister of Emergency Situations

Bright Armenia
Krist Marukyan
Armen Baghdasaryan

Armenia’s newly-elected Parliament to convene first sitting on January 14

Public Radio of Armenia
Jan 4 2019
Armenia's newly-elected Parliament to convene first sitting on January 14

2019-01-04 17:56:30

 

Armenia’s newly-elected Parliament will meet for the first sitting on January 14, at 10 a.m., Chairman of the Central Electoral Commission (CEC) Tigran Mukuchyan said at a special sitting of the CEC today.

He noted that according to Article 100.1 of the Armenian Electoral Code, as well as Article 32.2 of the Rules of Procedure of the National Assembly,  the first session should be convened on the second Monday after the formation of the newly elected Parliament.

According to the results of the elections held on December 9, 2018, My Step bloc will hold 88 seats in the 132-seat Parliament. Prosperous Armenia and Bright Armenia Parties will have 26 and 18 representatives, respectively.

2 bodies found in Armenia

News.am, Armenia
Jan 4 2019
2 bodies found in Armenia 2 bodies found in Armenia

18:31, 04.01.2019
                  

Two bodies have been found in Armenia on Friday.

Rescuers found the body of a 44-year-old citizen in the apartment of Armenia’s Vanadzor city, and the body of a 63-year-old person in Armavir city.

Think Things Are Bad Now? They Were Lots Worse in 1919

Rasmussen Reports
Jan 4 2018


A Commentary By Michael Barone
in Political Commentary

Friday,

The hundredth anniversary of the Armistice that ended the fighting of World War I in Europe came and went with surprisingly little notice last Nov. 11. Commemoration was muted for a conflict that took the lives of some 15 to 19 million soldiers and civilians — estimates vary widely — including, in just 19 months, more than 116,000 Americans.

Those were shocking numbers for a nation whose territory was untouched by enemies and whose population had just topped 100 million. The toll in blood helps explain why Western European leaders appeased Hitler in the 1930s and why overwhelming majorities of Americans were, until Pearl Harbor, opposed to entering a war — in the World War I phrase — "over there."

That's a standard view, but it glosses over a lot of history — messy history that helps explain the responses to this war and puts some of our present tergiversations into useful perspective.

For the Armistice of November 1918 only ended the conflict in Western Europe, the scene of familiar trench warfare for most of the preceding four years. It did not end intensive fighting and domestic disorder elsewhere.

The sense of disorder was compounded by the influenza pandemic that may have started in troop-staging camps in 1917 and that swept the world through 1920, killing 675,000 in the United States in one year and 50 to 100 million worldwide. Fatalities peaked in October 1918 and were especially high among young adults. Last week saw the tragic death of Bre Payton, a 26-year-old writer for The Federalist, from flu-like symptoms. Multiply the tragic impact by hundreds and thousands to gauge the impact on people a century ago.

Full-scale fighting continued in Russia. American troops from Michigan were fighting in the far northern European Russia, while Czech volunteers and Japanese troops were patrolling the Trans-Siberian Railroad in Asia. They were aiding the White Russian troops who were fighting against the communists who had tenuously established themselves and their Red Army, led by the ferocious Leon Trotsky, in Petrograd. Despite the urgings of British Prime Minister Winston Churchill and thanks to the fecklessness of President Woodrow Wilson, the Allied troops were withdrawn, and the Reds slaughtered the Whites.

Meanwhile, the Ottoman Empire continued its persecution — often considered a genocide — of Armenians. A U.S. government commission actually recommended creation of an independent Armenia governed by the U.S., a request Congress denied. Turkey angrily rejected the Allies' Sevres treaty. It conquered the Armenians and in 1922-23 violently expelled hundreds of thousands of ethnic Greeks.

Other postwar treaties caused lingering problems. Germans' discontent with the Treaty of Versailles fueled Hitler's rise. Harsh treatment of Hungary in the Trianon Treaty is still a grievance in Budapest today.

The war strained all the major economies and was followed by economic disasters — terrifying deflation and what author James Grant calls a "forgotten depression" in the United States, with enormous wage cuts, layoffs, deflation and inflation. Government did little in response, partly because President Wilson suffered a disabling stroke in September 1919. Despite, or perhaps because of, this, the economy rebounded sharply in 1921 and thrived for eight years.

One of the hard things about writing history is understanding how things looked to people who didn't know what would happen next. Fear of violent revolution was rife in 1918 and 1919. Communist coups were attempted in Berlin, Munich and Budapest. Revolutionaries exploded deadly bombs on Wall Street and in front of the U.S. attorney general's house. Seattle suffered a general strike.

The response, mass arrests of radicals, has been ridiculed as a hysterical Red Scare. But people then didn't know that what was happening in Russia — the installation of a communist regime that over 70 years killed tens of millions — wouldn't happen elsewhere.

On New Year's Day, Walter Russell Mead of the Wall Street Journal described 2018's "biggest loser" as "the post-Cold War system that the U.S. and its closest allies hoped would shape global politics," which "buckled further" under "growing headwinds."

The centennial of years just after World War I should remind us that the West has faced far more furious headwinds, with far less in the way of guideposts and guardrails. American political parties then struggled to fashion responses, with the Democratic Party suffering as devastating a repudiation in the swirling postwar year of 1920 as the Republican Party would in the agonizing Depression year of 1932. Yet both parties managed to recover and become competitive again in good time.

As 2019 begins, it's tempting to regard current troubles as overwhelming and unprecedented. But America and its friends faced far more daunting challenges as 1919 began, one hundred years ago.

Michael Barone is a senior political analyst for the Washington Examiner, resident fellow at the American Enterprise Institute and longtime co-author of The Almanac of American Politics.